 เพลงไพร-ใบไม้ร่วง |
|
| เรียวจันทร์ |
 ฉันรักเพลงพงไพรใบไม้ร่วง ยามใบไม้พลิ้วควงลงทับถม สายลมเย็นฉ่ำชื่นน่ารื่นรมย์ ใบไม้พรมพลิ้วผ่านลงธารใจ เรือใบไม้ลอยละล่องท่องธารกว้าง มองดูต่างสีสันอันสดใส ใบไม้เหมือนเรือมนุษย์เร่งรุดไป บ้างติดฝั่ง บ้างลอยไกล ไปคู่กัน ฉันรักเพลงพงไพรใบไม้ป่า แม้เวลาล่วงไปยังใฝ่ฝัน ฝันทั้งหลับและตื่นทุกคืนวัน ฝันว่ามีเธอนั้นกอดขวัญนอน ฝันว่ามีสายลมพรมพลิ้วผ่าน เป็นเพลงหวานวาบไหวจนใจอ่อน ฝันถึงเพลงน้ำรินข้างดินดอน เสียงสะท้อนวังเวงเป็นเพลงน้ำ ไม่มีสิทธิ์จะคิดไกลไปกว่าฝัน แทบทุกวันทนฝืนไม่ชื่นฉ่ำ ไม่มีภาพใบไม้ร่ายระบำ มีแต่เพียงลำนำความช้ำใจ เรือใบไม้ของฉันมันผุกร่อน นอนเหนื่อยอ่อนอยู่ใต้น้ำลำธารใส เอ่ยอำลาความฝันอันแสนไกล ดับชีวิตสนิทในไพรนิรันดร์ |
 |
|
|
|
||
|
|
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 06 ก.ย. 2546, 10.44 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...