 ไม่เคยมี...อาิทิตย์ขึ้นหรือตก |
|
| กาลตรงกัน |
|
หวีดลมหนาวย้ำเตือนฤดูกาลที่แล้ว ฉันจำได้... ฉันแค่เรียกชื่อนกผิด ทำให้ท้องทุ่งสีเขียว แปรเปลี่ยนเหลืองทอง ฉันไม่คิดว่าทำลาายรังมด ทำให้มดเดินหลงทางได้ ฉันไม่อยากทำให้น้ำปะปามีสนิมเจอปน แต่เพราะยังไม่รู้ว่าท่อทองเหลืองไม่ดีต่อสุขภาพ พระอาทิตย์สัญญากับฉันว่า จะไม่ขึ้น ไม่ตก จนกว่ามดจะเดินไม่หลงทาง หวีดลมร้อนของฤดูกาลที่แล้ว ทำให้จิตใจร้อนรุ่ม ฉันอยากลืม... น้ำในสายยางโดนทำให้สูญเปล่าด้วยการไม่สนใจจะปิด แว่วเสียงนกกระจอกเรียกร้องความสนใจ ด้วยการทำให้ไข่ในรังมีค่า นกกระจอกไข่เป็นทอง ว่านหางจระเข้ไร้บทบาทแต่ทว่าได้รับการประเมินค่า พระอาทิตย์สัญญากับฉันว่าจะไม่ขึ้นพร้อมพระจันทร์ ถ้าฉันให้นกกระจอกเป็นของขวัญแก่พระอาทิตย์ หวีดลมฝนร่อนมาพร้อมละอองติดหวัด ฉันไม่เคยลืมเลือน ฉันเองที่ทำให้คุณจากมา ฉันเองที่ไม่สนใจเมื่อคุณจากไป และฉันเองไม่เคยรับรู้ว่าคุณจะไปหรือคุณจะมา หวีดเสียงตัวเองในความเงียบอันบริสุทธิ์ ดุจไม่เคยเปล่งเสียงมาก่อน สะท้อนกึกไปมา ระหว่างผนังของเส้นเลือดที่บอบบางและห้องของหัวใจอันปวดปร่า แสนทุกข์ทน ฉันจำได้ ไม่ลืม ไม่ลืมเลือนแม้แต่น้อย พระอาทิตย์ขึ้นและตก นับได้หลายพันวัน พระจันทร์ไม่เคยโผล่นับได้ ไม่ถึงพัน แต่วันที่คุณอยู่ภายใต้พระอาทิตย์และพระจันทร์กับฉัน ไม่เคยมี... |
10 votes
คุณ...เขียนได้ไม่เลวเลยนะ..............
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 17 ส.ค. 2546, 02.21 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...