![]() |
![]() |
กาบแก้ว![]() |
![]() ด้วยใจเต็ม เปี่ยมล้น ปนห่วงหา ยามลูกป่วย ช่วยป้อน ร้อนอุรา นึกถึงครา ทารก เคยกกนอน ป้อนนมอุ่น ขุ่นข้น ปนครีมเข้ม สองเต้าเต็ม เปี่ยมล้น ใจคนป้อน จนเติบใหญ่ ไม่เบื่อ เอื้ออาทร โฉมบังอร ห่อนใคร ใช่..แม่เอง ยามแม่ป่วย ช่วยป้อน หล่อนบ้างไหม หรือทิ้งให้ เหงาหงอย คอยโหวงเหวง ลูกไม่มา พาใจ ให้วังเวง ยินเสียงเพลง ค่าน้ำนม ข่มน้ำตา ********* แด่...คุณแม่ของลูกทุกคน |
เมื่อวันที่ : 10 ส.ค. 2550, 20.16 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...