 อกหักบทที่3 |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 ฟ้าฝนฉ่ำค่ำคืนที่เหน็บหนาวปล่อยใจร้าวรันทดหมดความหมาย จิตกังวลสับสนปนวุ่นวาย แปลบปวดใจไม่วายคลายระทม สายฝนฉ่ำช้ำใจกับสายน้ำ ที่ไหลตามหางตาใจข้าขม เสียงฟ้าครวนชวนให้ใจระบม ยิ่งเพาะบ่มซมกายใจร้าวรอน เพราะพิษรักพิษไข้ให้ร้อนรุ่ม ดั่งไฟรุมสุมใจให้เหนื่อยอ่อน เป็นรักร้าวราญใจให้สังวรณ์ อุทาหรณ์สอนใจให้เตือนตน ใครจะรู้วันนี้จะมีได้ ก็รักใคร่กันดีมีเหตุผล ดุจฟากฟ้ามาประทานบันดาลดล มีเพียงเราสองคนแสนสุขใจ ทุกไมตรีมีให้ไม่เหินห่าง มิเคยร้างรับรู้อยู่ไกลใกล้ เคยหวงหึงดึงดื้อถือสิทธิ์ใจ แล้วทำไมวันนี้ไม่มีเธอ คืนนี้เดินฝ่าฝนทนเหน็บหนาว ให้ล้างคาวคราบน้ำตามาล้นเอ่อ หวังสายฝนจากฟ้าที่ข้าเจอ ล้างความรักจากเธอลบจากใจ กลับมานั่งคนเดียวที่เปลี่ยวเหงา ถึงโศกเศร้าเรารู้ใจสู้ได้ แม้หลับตาภาพเก่ายังเนาใน จะเก็บไว้สอนใจไม่เลือนลืม ตราบแต่นี้นับหนึ่งถึงแม้ยาก คงลำบากเบื่อใจไม่ปลาบปลื้ม เพราะรักแท้แน่นักยากจักลืม คงแค่ซึมเสียใจไปหลายวัน ให้น้ำตาล้างใจไฟรักสิ้น ลบมลทินสิ้นรักสมัครสมาน ภาพลางเลือนเตือนใจไว้เนิ่นนาน ขอมีวันว่างใจไร้เงาเธอ... 
|
6 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 10 ก.ค. 2550, 01.51 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...