 สงสารดาว |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 ในราตรีมีดาวพราวพร่างฟ้าแล้วจันทราอยู่ไหนไม่เห็นหน อยากเห็นเดือนเคียงดาวเข้าข้างตน ดั่งหน้ามนเคียงพี่ทุกวี่วัน  สงสารดาวพราวพร่างห่างดวงแขคงชะแง้แลหาซ้ายขวาหัน จันทร์ก็คงรอดาวเฝ้านับวัน มาเคียงกันเช่นพี่ที่มีเธอ เธอหนุนแขนเคลียคลอพนอใกล้ชมดาวไถดาวหมีชี้เสนอ สงสารดาวคงอิจฉาสายตาเธอ เร่งวันเจอจันทร์เจ้าให้เศร้าคลาย เธอชี้ดาวจระเข้ขึ้นเหหกศรีษะตกอกดาวเศร้าไม่หาย เราต่างชวนชี้ชมสมสุขใจ ยังถามไถ่ถึงจันทร์ในวันแรม ถึงเป็นดาวเดือนเด่นเห็นระรื่นคงมีขื่นขมบ้างบนทางแจ่ม จันทร์กระจ่างยังดำเพราะค่ำแรม ดั่งโศกแซมแซงสุขได้ทุกครา บูรพาฟ้าสางพอสร่างโศกแว่ววิหคหาคู่อยู่ชายป่า ทั้งกาไก่ให้กระชั้นนั้นแว่วมา ย่อมถึงคราคลายฝันสงสารดาว 
|
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 12 มิ.ย. 2550, 18.36 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...