สายลมแรงแห่งวสันต์สั่นดวงจิต
ด้วยชีวิตเวียนว่ายมาหลายฝน
ล่วงลมร้อนผ่อนคลายหายทุกข์ทน
ยังยืนตนยืดกายไม่ล้มลง
วัน​ที่เธอจากไกลหลายปีผ่าน
ณ ​ที่นั่นวันนี้พี่ไม่หลง
​เป็น​ที่หมายให้รอเธอเจาะจง
ยังพะวงเวียนมาหาคนดี
หรือเธอลืมสัญญาต้นหน้าฝน
เราสองคนคู่เคียงไม่เลี่ยงหนี
​ได้หยอกล้อคลอเคล้าเร้าฤดี
​จะกี่ปีผ่าน​ไปไม่เลือนลืม
ทัดดอกไม้ให้เจ้าเคล้าคลอแก้ม
โฉมแฉล้มแถมหยิกระริกปลื้ม
ทุกวจีจับจิตไม่คิดลืม
ยังด่ำดื่มปลื้มรักด้วยภักดี
ณ วันนั้น​ตรงนี้หลายปีแล้ว​
ยังคลาดแคล้วแก้วใจอยู่​ไหนนี่
ฝากลมฝนบนฟ้าช่วยข้าที
บอกคนดีด้วยวลี​ที่สัญญา
นี่ก็เริ่มฝนแล้ว​แก้วตาเอ๋ย
กระไรเลย​ลวงล่อให้รอหา
อย่าให้​เป็นหน้าฝนปนน้ำตา
โปรดรู้ว่ารอรักยากลืมเลือน