![]() |
![]() |
ปอ เปลือกไม้![]() |
![]() ทั้งหญิงชายเชิงชาญทหารกล้า ทุกเหล่าทัพนับเนื่องเลื่องลือชา จากบ้านมาเพื่อชาติไม่ขลาดกลัว ทิ้งพ่อแม่ลูกเมียให้เสียขวัญ จะกลับบ้านเยี่ยงใดให้เวียนหัว ก้าวลาไกลหัวใจให้ระรัว ใจหมองมัวหม่นไหม้อาลัยลา ไปช่วยชาติดับไฟชายแดนใต้ ที่เผาไหม้ได้เห็นเป็นปัญหา ไปร่วมรบรับรู้สู่ชายคา ป้องประชาชาวไทยให้ร่มเย็น ทั้งที่รู้โจรใต้ใจเหี้ยมโหด ทั้งชั่วโฉดฆ่าได้ไม่มีเว้น พระภิกษุเด็กผู้ใหญ่ตายเช้าเย็น เป็นพวกเดนเศษมนุษย์สุดโสมม เป็นพวกไร้ศาสนาน่าสมเภท ทำทุเรศทุกเรื่องทำเขื่องข่ม ศาสดาสอนไว้ไกลอาจม กลับตกหล่มล่วงธรรมพระคัมภีร์ มีทุกวันเหตุร้ายตายอนาถ นึกถึงญาติคนตายบ้างไหมนี่ ที่พิการมากมายด้วยภัยมี มีชีวีหวั่นหวาดขลาดกลัวภัย กี่ผืนธงคลุมกายให้เกียติร่าง ทางสว่างถิ่นนี้จะมีไหม ต้องหลั่งเลือดล้างถิ่นแผ่นดินไทย อีกเท่าไรใต้นี้จะดีคืน ยังคงรอรับขวัญวันฟ้าใส ถิ่นแดนใต้ร่มเย็นเห็นร่มรื่น สามจังหวัดสุขสงบลบควันปืน กลบวันคืนเคยทุกข์สู่สุขเอย ![]() |
เมื่อวันที่ : 10 พ.ค. 2550, 18.19 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...