 อาลัยครูจูหลิง ปงกันมูล |
|
| ปอ เปลือกไม้ |
 แสนสงสารหวั่นไหวใจระส่ำเมื่อรู้ข่าวภาคค่ำให้ช้ำจิต สิ้นวิญญาณคุณครูผู้อุทิศ เพื่อสอนศิษย์สู่สังคมสมค่าคน  ละถิ่นฐานเขียงรายไปใต้สุดมิอาจหยุดหัวใจใฝ่กุศล มิเคยท้อทำดีพลีกายตน เพื่อสร้างคนสร้างไทยให้เท่าเทียม เป็นแม่พิมพ์อิ่มใจแม้ไกลแสนเพื่อทดแทนคุณแผนดินวิญญาณเยี่ยม เสียสละล้นใจหาใครเทียม ใครหนอเหี้ยมโหดร้ายทำได้ลง กว่าเจ็ดเดือนเฉือนใจไทยทั้งผองมิอาจป้องปัดภัยพวกใจหลง พ่ายพิษแผลแพ้พิศภัยใจทะนง วิญญาณคงเคียงคู่เป็นครูไทย นามคุณครูจูหลิงยิ่งสร้างสรรค์จะบันดาลดลครูเป็นผู้ให้ สร้างคำนานเป็นตำราค่าครูไทย สถิตในดวงใจไทยทั้งมวล หลับเสียเถิดคุณครูผู้น่ารักแม้กายจากชื่อก้องท้องถิ่นถ้วน เธออาจแพ้ภัยร้ายที่ไม่ควร เธอกลับชวนเชิญชี้ศักดิ์ศรีครู ถึงวันครูปีนี้มิได้เห็นเธอก็เป็นพิมพ์ดีที่งามหรู เธอเป็นเกียรติ์เป็นศักดิ์ศรีที่เชิดชู เป็นคุณครูผู้งามเกินคำใด ขอกุศลผลธรรมที่นำสร้างได้นำทางสู่วิมานอันผ่องใส ให้พบที่สุขสงบทุกภพไป ขอน้อมจิตส่งใจอาลัยเธอ 
|
7 votes
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 15 ม.ค. 2550, 08.12 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...