รักข้ามภพ ตอน​ที่ 2
คนมี​ความรัก​เป็นสิ่ง​ที่ดี ​เพราะ​เป็น​กำลังขับให้มุ่งมั่น​ไปสู่จุดหมาย ​คือการ​แต่งงานอยู่​ร่วมกัน​เป็นบุพเพสันนิวาส​แต่ชาติปางก่อน ข้ามภพข้ามชาติกันมา จนมีนิทานเล่าขานกันสืบ​ต่อมาว่า
ครั้ง​ที่​พระโพธิสัตว์ เสวย​พระชาติ​เป็นนกระจาบนั้น​ ​ได้ชวนเมีย​ไปสร้างรังอยู่​ในป่า ​เมื่อมีลูก​ทั้งสองก็ช่วยกันเลี้ยงลูก ​เป็นอย่างดี วันหนึ่ง​นกตัวผู้​ไปหากินจนเพลิน อยู่​ในดอกบัว เลย​ถูกดอกบัวหุบไว้ ขังอยู่​ในดอกบัว กลับไม่​ได้ บังเอิญค่ำวันนั้น​เกิดไฟไหม้ในเขตป่า แม่นกไม่​สามารถพาลูกนกหนีออกมา​ได้ จึง​ต้องปล่อยให้ลูกนกตายในกองไฟ พอรุ่งเช้า​พ่อนก​เป็นอิสระ ก็รีบบินกลับมา​เพื่อเล่า​ความจริงให้แม่นกฟัง ​แต่แม่นกไม่ยอมรับรู้ ​และกล่าวหาผัวตนมัว​แต่​ไปคบชู้ นางโกรธ​และแค้นมากจึงอธิษฐานว่า หากเกิดมาอีก​จะไม่ขอพบ​และพูดจา​กับชายใดอีกเลย​ แล้ว​ก็บินเข้ากองไฟตาย​ไปต่อหน้าต่อตานกตัวผู้ ​เมื่อเห็นเช่นนั้น​ก็คร่ำครวญเสียใจ อธิษฐานอย่างตั้งจิตขอให้​ได้ครองคู่​กับนางทุก ๆ​ ชาติ​ไป แล้ว​ก็บินเข้ากองไฟตายตามกัน​ไป