![]() |
![]() |
ปอ เปลือกไม้![]() |
ไปเมืองขล เชื่อไหม ไม่สนุก กลายเป็นทุกข์ ท่วมทับ จนยับย่อย เธอคนหนึ่ง นัดไว้ ให้มาคอย แล้วก็ปล่อย ลอยแพ ไม่แน่จริง ไปตามหา นาเกลือ ไม่เหลือกลิ่น มีแต่ดิน ต่างหน้า หายากยิ่ง เป็นสาวเปรียว เปรี้ยวไป หายเร็วจริง จะให้วิ่ง ตามไป ไม่ได้การ เธอเป็นสาว ชาวสวน ไม่อ้วนสวย เสียงไพเราะ เสียด้วย ช่วยเพิ่มหวาน ปลูกฝรั่ง ไร้เมล็ด เพชรประทาน รสคงหวาน ปานเสียง เพียงได้ยิน แล้วสาวใส ใจแกร่ง อยู่แห่งไหน ถามบ้านใกล้ บอกกล่าว เจ้าย้ายถิ่น ไปท่องเที่ยว เมืองขุนแผน ทั่วแดนดิน เพื่อยลยิน เยือนสถาน บ้านคนรัก กลับมานั่ง ชายหาด ตาละห้อย เราบุญน้อย เหลือดี ที่ประจักษ์ สู้อุตส่าห์ หนีน้ำ มาตามรัก ต้องอกหัก กินแห้ว อีกแล้วเรา มานั่งปลง แปลกจิต คิดถวิล เราคงสิ้น วาสนา ตามหาสาว จะรักให้ ฟูเฟื่อง เป็นเรื่องราว ก็ถูกสาว หักอก หกคะเมน มากินกล้วย บวชชี เพื่อหนีช้ำ มากรอกน้ำ บัวบก กระดกเล่น มาวันนี้ เป็นอะไร ก็ให้เป็น ขอนอนเล่น หลับต่อ "รอฝันดี" |
เมื่อวันที่ : 22 พ.ย. 2549, 09.29 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...