![]() |
![]() |
พันนที![]() |
...เมื่อก่อนนั้น ตอนที่ฉันยังไม่รู้จักความรัก ฉันเกิดคำถามมาเสมอ ความรักคืออะไร รักแล้วรู้สึกอย่างไร แล้วทำไมใครๆจึงเสียใจมากมาย เมื่อสูญเสียความรัก วันเวลาผ่าน -- ชีวิตฉันเดินทางรอนแรมเหมือนเรือใบในทะเล...
เมื่อก่อนนั้น ตอนที่ฉันยังไม่รู้จักความรักฉันเกิดคำถามมาเสมอ ความรักคืออะไร
รักแล้วรู้สึกอย่างไร
แล้วทำไมใครๆจึงเสียใจมากมาย เมื่อสูญเสียความรัก
วันเวลาผ่าน -- ชีวิตฉันเดินทางรอนแรมเหมือนเรือใบในทะเล
ยามทะเลสงบนิ่ง ก็ยืนดูความสวยของดาวบนท้องฟ้า
ชื่นชมความสวยงามของชีวิต
ยามเกิดคลื่นลม ฉันก็ประคับประคองไม่ให้เรือต้องอัปปางลง
เรียนรู้ธรรมชาติของทะเล เพื่อให้เรือใบยังลอยทะเลไกล ไม่ล่มลงเสียก่อน
เรือใบของฉันรอนแรมมาไกลพอควรแล้วนะ
ชีวิตของฉันก็เหมือนกัน วันนี้...ฉันพบรักแท้แล้ว
เค้าคนนั้น...รักฉันตั้งแต่แรกเห็น เรียกได้ว่าตั้งแต่รู้จักกัน
เค้าคนนั้น...รักฉันได้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีคำว่า รักน้อยลง
เค้าคนนั้น...ดูแลห่วงใยฉันเสมอ แม้แค่แอบมองก็ยังรักสุดหัวใจ
เค้าคนนั้น...เก็บความทุกข์ไว้กับตัวเอง เพื่อให้ฉันมีแต่ความสุข สุขให้ได้ที่สุดในโลก
เมื่อเวลาฉันสุขใจ...บางครั้งฉันลืมคิดถึงเค้า ฉันหัวเราะสนุกสนานกับใครข้างกาย
เมื่อเวลาฉันเสียใจ...กลับเป็นเขาทุกครั้งที่อยู่เคียงข้างอย่างเงียบๆ
กอดฉันอย่างอบอุ่นเสมอ และเมื่อฉันมองตา--ดวงตาของเค้า เจ็บปวดยิ่งกว่าฉันเสียอีก
น้ำตาหนึ่งหยดของฉัน กลายเป็นน้ำตานับล้านหยดภายในใจเค้า
เมื่อเวลาเราไกลกัน เค้าห่วงใยอย่างเงียบๆ เฝ้ามองฉันอยู่ห่างๆ
ชีวิตฉันพบเจอใครใหม่ หมุนเวียน แต่เค้าไม่เคยเปลี่ยนไป ยังอยู่ข้างกันเสมอ
เค้าทำให้ฉันรับรู้ได้ว่า เค้าจะรักฉันจนหมดลมหายใจ
และไม่เลยสักครั้ง ที่จะขออะไรเพื่อตอบแทนความรักที่เค้าให้
เรือรักที่รอนแรม วันนี้ถึงฝั่งแล้ว
มีเค้ารออยู่บนหาดทรายสีขาวนั้น
เค้าสองคนนั้น...
พ่อ...แม่...
ผู้ที่ทำให้ฉันมองเห็นรักแท้ด้วยสองตา
ผู้ทำให้ฉันสัมผัสรักแท้ได้จนเต็มหัวใจ
รักแท้จากท่านทั้งสอง
ทำให้ฉันรู้ว่า ต่อให้ฉันเจอเรื่องราวแสนเลวร้ายสักแค่ไหน
ฉันจะไม่มีวันเป็นอะไรไป เพราะมีรักของท่านโอบกอดฉันอยู่
รักแท้จากท่านทั้งสอง...ทำให้ฉันรู้ว่าทุกลมหายใจของฉันมีค่า
และฉันจะใช้ทุกลมหายใจของฉันเพื่อตอบแทนรักแท้ของท่าน
บทความอาจดูเหมือนส่วนตัวไปนิดนะคะ

พอดีว่า แหะๆวันนี้วันเกิดพันนทีค่ะ

เมื่อวันที่ : 17 ก.ค. 2549, 01.13 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...