 ทะเลอารมณ์ |
|
| เรไร |
  ทะเลณ ริมฝั่งนทีสีทันดร ตะวันรอนเริ่มดับเลือนลับหาย บนผืนน้ำยามกระเพื่อมละเลื่อมลาย เป็นประกายระยิบระยับงามจับตา เสียงครืนครืนคลื่นตลบกระทบฝั่ง ยินเสียงดังยามตะโบมโถมเข้าหา สองคนนั่งยลสายัญตะวันลา ลับขอบฟ้าจมหายสู่สายธาร อารมณ์ มองดูนั่นดาวเหนือระเรื่อแล้ว เริ่มวาวแววกว่าดาวแดนเป็นแสนล้าน เด่นสว่างกว่าดวงใดในจักรวาล ส่งสัญญาณพลบค่ำยามราตรี ลมผะแผ่วพัดผ่าวให้หนาวเนื้อ สองคนเอื้ออิงกายมิหน่ายหนี ไหล่เกยไหล่ชิดชมสมฤดี เหมือนอัคคีรุมล้อมหลอมละลาย ในอ้อมอกกอดเจ้าเฝ้าถนอม จะขับกล่อมเพลงฝันเคยมั่นหมาย พะเน้าพะนอใต้ฟ้าดาราราย คู่เคียงกายก่ายกอดตลอดคืน จะลูบไล้ชื่นชมผมสลวย คงพอช่วยยามนิทราผวาตื่น เพราะฝันร้ายเจ็บช้ำสุดกล้ำกลืน ไห้สะอื้นพร้อมรับซับน้ำตา ทะเลอารมณ์ ณ ริมฝั่งห้วงมหาชลาศัย อโณทัยแสงระยับจับเวหา สองคนคู่เคียงกายให้สัญญา พร้อมฟันฝ่าสร้างสวรรค์วันแห่งเรา |
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 27 มิ.ย. 2549, 11.27 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...