จากธุลีดิน...เพื่อพ่อของแผ่นดิน


นิตยสารรายสะดวก	Memorandum	๐๙ มิถุนายน ๒๕๔๙

พันนที

...ทุกครั้ง...ที่ฉันเขียนงานเขียน
มักเกิดจากแรงบันดาลใจ เขียนและบอกเล่าอย่างที่รู้สึก
วันนี้...ฉันมีแรงบันดาลใจและตั้งใจอย่างมากที่จะเขียนงานชิ้นนี้
แต่คงเพราะตั้งใจมาก...จึงได้แค่เพียงนั่งนิ่ง
เพราะความรู้สึกทุกอย่าง...ท่วมใจ...จนไม่รู้ว่าจะสามารถบรรยาย...

ทุกครั้ง...ที่ฉันเขียนงานเขียน
มักเกิดจากแรงบันดาลใจเขียน และ บอกเล่า อย่างที่รู้สึก
วันนี้...ฉันมีแรงบันดาลใจและตั้งใจอย่างมากที่จะเขียนงานชิ้นนี้
แต่คงเพราะตั้งใจมาก...จึงได้แค่เพียงนั่งนิ่ง
เพราะความรู้สึกทุกอย่าง...ท่วมใจ...จนไม่รู้ว่าจะสามารถบรรยายอย่างไรได้หมด

เป็นเหมือนกันบ้างไหม...ที่เข้าโรงหนังแล้วฟังเพลงสรรเสริญพระบารมี
ชมภาพพระราชกรณียกิจ...แล้วอดไม่ได้ที่จะน้ำตารื้น
ฟังเพลงหรือดูโฆษณาพระราชกรณียกิจ...สุดท้ายก็น้ำตาหยด

ฉันเป็นบ่อยเลยเพราะฉันไม่เข้าใจ
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพระองค์ถึงทรงเหน็ดเหนื่อย
ทรงงานหนักเพื่อประชาชนไทยได้ถึงเพียงนี้
รักใดจะยิ่งใหญ่เท่ารักนี้ ฉันว่าไม่มีอีกแล้ว

เขียนได้เท่านี้ ฉันก็นั่งนิ่งอีกแล้ว...
.............
..........
.......

ภาพที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก คือ ปฏิทินในหลวงทรงงานในท้องที่ต่างๆ
จากภาพสัมผัสได้ว่าเป็นถิ่นทุรกันดาร ลำบากที่จะเข้าถึง
แต่ทุกที่...ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน...มีพระองค์อยู่
ไม่มีพื้นดินไหนที่พระองค์ไม่เคยเสด็จ...เพราะพระองค์ทรงเป็นพ่อของแผ่นดิน

พระปรีชาสามารถในทุกด้านของพระองค์
ทำให้ฉันนึกทบทวนว่าการที่จะเชี่ยวชาญในเรื่องหนึ่งเรื่องใดได้นั้น
จะต้องทุ่มเท เวลา แรงกาย แรงใจ สักเท่าไหน
เพียงเรื่องเดียว อาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิต
แต่พระองค์ทรงใช้เวลาที่มากกว่าวันละ 24 ชั่วโมง
เพื่อความอยู่ดีของประชาชน ในทุกด้าน
มีรักไหน..เท่ารักที่พ่อให้...ฉันว่าไม่มีแล้ว

ถึงตอนนี้ ในเวลาที่ดูเหมือนธรรมชาติพรากความสุขของผู้คนในแต่ละส่วนของประเทศ
น้ำใจไทย..หลั่งไหล...ส่งถึง
เพราะพวกเรา คือ คนไทยด้วยกัน
เพราะพวกเรา อยู่ในร่มแห่งรักเดียวกัน
ใต้ร่มพระมหากรุณาธิคุณของพ่อหลวง

สิ่งที่ฉันภาวนามาเสมอ...
คือ ขอให้พระองค์ทรงเหนื่อยน้อยลงกว่านี้บ้าง
ท่านทรงงานหนักเพื่อพวกเรามามากเหลือเกินแล้ว
ถึงเวลา...ที่พวกเราจะทำเพื่อแผ่นดิน เพื่อพ่อหลวงของเราบ้างแล้ว

เสื้อสีเหลือง สายรัดข้อมือ "เรารักในหลวง"
คือ สิ่งหนึ่งที่จะแสดงถึงความจงรักภักดีต่อพระองค์
แต่ความหมายที่มากกว่าสิ่งที่จะมองเห็นจากภายนอก
ไม่มีอะไรที่จะสำคัญไปกว่าใจ

ถึงเวลาหรือยัง...ที่เราจะสำนึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์...ด้วยใจ
ใจที่จะร่วมกันทำความดี
ถึงเวลาหรือยัง...ที่ละอองธุลีดิน...จะร่วม รวมกัน เป็นผืนแผ่นดินไทย
รักและรับรู้...ว่าเราเป็น "แผ่นดินเดียวกัน"

แสงเทียนที่เราชาวไทยตั้งใจร่วมจุดให้เกิดแสงสว่างไสวไปทั่วพื้นแผ่นดินไทย
นับล้านเปลวกระพริบระยับในความมืด
ขอเพียงจุด...พร้อมกับจิตสำนึก...ว่าเราจะทำอะไรเพื่อพ่อหลวงที่ทรงเหน็ดเหนื่อยเพื่อพวกเรา

สำหรับฉัน...ฉันเคยดีใจมาเสมอว่า
ฉันได้เกิดเป็น คน สิ่งมีชีวิตเดียวในโลกที่มีสิทธิ์เลือกได้ที่จะทำดี
จนถึงวันนี้สิ่งที่ฉันดีใจยิ่งกว่า

คือ ฉันได้เกิดมาในแผ่นดินไทย
แผ่นดินที่ร่มเย็นด้วยความรักของพระองค์

ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ



ข้อเขียนก่อนนี้		ข้อเขียนถัดไป

F a c t C a r d

Article ID	A-1624	Article's Rate	68 votes
ชื่อเรื่อง	จากธุลีดิน...เพื่อพ่อของแผ่นดิน
ผู้แต่ง	พันนที
ตีพิมพ์เมื่อ	๐๙ มิถุนายน ๒๕๔๙
ตีพิมพ์ในคอลัมน์	บันทึกเงาความคิด
จำนวนผู้เปิดอ่าน	๒๖๗๕ ครั้ง
จำนวนความเห็น	๙ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม	๓๑๓

R e a d e r ' s C o m m e n t

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๑ : ศาลานกน้อย [C-7927 ], [000.000.000.000]
เมื่อวันที่ : 09 มิ.ย. 2549, 02.06 น.

ผู้อ่านที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๒ : Rotjana Geneva [C-7929 ], [83.180.244.146]
เมื่อวันที่ : 09 มิ.ย. 2549, 02.44 น.

เข้ามาซาบซึ้งกับพันนทีอีกคนหนึ่งค่ะ

จริงค่ะเวลาฟังเพลงสรรเสริญพระบารมี หรืออ่านเรื่องพระราชกรณียกิจอันยากลำบากของพระองค์แล้ว รจนาเองก็อดตื้นตันน้ำตาคลอไม่ได้

เราชาวไทยโชคดีเหลือเกินที่อยู่ร่มเย็นเป็นสุขอยู่ในประเทศที่ยังปกครองด้วยระบบกษัตริย์ ที่ทรง "ครองแผ่นดินโดยธรรม" สมดังที่พระองค์ได้ตั้งพระปณิธานไว้ "ทุกข์ร้อนใด ๆ" ทรงปัดเป่าโดยไม่เห็นแก่ความเหนื่อยยากพระวรกาย

รจนาภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย เป็นชาวพุทธ เป็นพสกนิกรของพระมหากษัตริย์ผู้ทรงทศพิธราชธรรมค่ะ อาจกล่าวได้ว่าในโลกสมัยใหม่ ไม่มีระบบกษัตริย์ใดที่ได้รับการยอมรับนับถือเท่าเมืองไทยอีกแล้ว

สิ่งที่รจนาทำถวายท่านได้ก็คือ การเป็นคนดี รักษาศีล รักษาชื่อเสียงของชาติบ้านเมืองในฐานะคนอยู่ไกลบ้าน และทำหน้าที่ของพสกนิกรให้ดีที่สุดค่ะ

และขอร่วมสรรเสริญบทความเทอดพระเกียรติของพันนที และบทกลอนเทอดพระเกียรติของป้าหมู รจนายูเอสเอ (คนละคนกับรจนาเจนีวาค่ะ)

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๓ : ดาวเคียงเดือน [C-8038 ], [203.151.24.16]
เมื่อวันที่ : 16 มิ.ย. 2549, 16.07 น.

สำนึกในพระกรุณามหาธิคุณ..

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๔ : มะปราง [C-11603 ], [124.121.56.224]
เมื่อวันที่ : 29 พ.ค. 2550, 19.18 น.

หนูรักพ่อที่สุดเลย

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๕ : หนูดี [C-13293 ], [58.137.55.194]
เมื่อวันที่ : 22 พ.ย. 2550, 14.25 น.

รักพ่อ หลวงของ ปวงชนชาวไทย

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๖ : แม่น้ำเย็น [C-13389 ], [203.113.81.139]
เมื่อวันที่ : 15 ธ.ค. 2550, 16.34 น.

พระองค์ท่าน ทรงเป็นหนึ่งเดียวที่ แม้ไม่ต้องมีภาพถ่าย แต่ก็แจ่มชัดเจนเหลือเกินในหัวใจของฉัน
เมื่อนึกถึงพระองค์ท่านในยามสุข ฉันรู้สึกสุขจนต้องแบ่งปันความสุขนั้นให้ใคร ๆ รอบข้าง
แม้เมื่อยามทุกข์ทน ภาพที่พระองค์ท่านทรงยิ้มให้กับประชาชนของท่าน ทำให้ฉันมีกำลังใจและไม่ต้องรู้สึกว่าต้องทนแต่ต้องตั้งใจทำงานให้ดีกว่าเดิม สมกับกำลังใจที่ได้จากในหลวง
จริง ๆ แล้วฉันรู้สึกว่า
ฉันคือประชาชน (คุณยาย)ในภาพนั้น

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๗ : I love king [C-15071 ], [118.172.139.145]
เมื่อวันที่ : 15 พ.ย. 2551, 17.53 น.

พี่เขียนจนรักพ่อ(หลวง)มากก่าเดิมมากกกกกกกกกก

หั้ยเลย

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๘ : ruk [C-16635 ], [58.9.196.211]
เมื่อวันที่ : 07 ม.ค. 2553, 11.09 น.

ซาบซึ้งใจมาก รักในหลวง ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ร่วมแสดงความเห็นคลิกที่นี่

ความเห็นที่ ๙ : คนรักพ่อ [C-18464 ], [182.93.206.65]
เมื่อวันที่ : 02 ต.ค. 2554, 11.00 น.

รักพ่อที่สุดขอให้พ่อมีความสุข