ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคนกลัวผีถึงชอบฟังเรื่อง​ผี ​ซึ่งผมก็​เป็นคนหนึ่ง​​ที่กลัวผี ​แต่ก็ชอบมากหากมี​ใครเอ่เรื่อง​เหล่านี้มาเล่าให้ฟัง ​และสุดท้ายก็​ต้องมาเข้านอนอย่างหวาดกลัวทุกที​ไป หลายๆ​ครั้ง​ที่ผมนึกถึงเรื่อง​ผี ผมมัก​จะระลึกถึง "ผีตาแป๊ะ"

สมัยเด็กๆ​​ที่หลังบ้านผม​จะมีสวนรกครึ้ม กว้างขวางมากดูผิวเผินคงไม่น่ากลัวอะไร​ ​แต่มีบางสิ่ง​ที่ทำให้สวนนี้ดูลึกลับ​และน่ากลัว​คือ ต้นก้ามปูขนาดใหญ่​ที่อยู่​ริมสวน ณ.​ที่ตรงนี้เอง​เป็นจุดเริ่มต้นของ "ผีตาแป๊ะ" ​ที่มาของคำกล่าวขานมีอยู่​ว่า​เมื่อก่อนบริเวณ​ที่ผมอาศัยอยู่​​เป็นสวนขนาดใหญ่ของคนจีนคนหนึ่ง​ แกมาตั้งรกราก​ที่ฝั่งธนบุรีตั้งแต่ยังหนุ่ม ทำมาหากินจนมี​ที่ดิน​เป็นร้อยไร่ แทบ​จะคลุมตำบลตลาดพลู​ทั้งตำบล

​ต่อมาแกเจ็บออดๆ​แอดๆ​ ​ต้องการเงินรักษาตัว แกจึงเอ่​ที่ดิน​ไปจำนอง​กับ​เพื่อนบ้าน ​ต่อมาแกก็ถูกโกง ทำให้แกเสียใจมาก​ที่โดน​เพื่อนหักหลัง แกจึงตัดสินใจมาผูกคอตายในสวนนี้ ​และร่ำลือว่า​เป็นต้นก้ามปูนี้ ก่อนตายแกสาปแช่งขอให้ไม่มี​ใครครอบครอง​ที่ผืนนี้​ได้

แล้ว​ก็​เป็นจริงอย่าง​ที่แกแช่ง ​ที่ดินถูกเปลี่ยนมือ​และแบ่งซอยจนไม่เหลือเค้าเดิม ทำให้คำกล่าวขานนี้ดู​เป็นสิ่งน่ากลัว ​และก็​เป็นเคราะห์กรรมอันใดไม่ทราบ บริเวณ​ที่ผมนอนหากเปิดหน้าต่างออก​ไป​จะเห็นต้นก้ามปูยืนตระง่านมันทำให้ผมรู้สึกกลัวทุกที​ที่เหลือบตามอง​ไป

คง​จะ​เป็น​เพราะ​ความร่มรื่น ​และไม่ค่อยมีผู้ใหญ่ย่างกรายเข้ามาแถวต้นไม้นี้กระมัง ทำให้ใน​ที่สุดสถาน​ที่ ​ที่เคยน่ากลัวกลับกลายเป้นแหล่งสุมหัวของผม​กับ​เพื่อน​ไป จนพวกเราผูกพันธ์​และรู้สึกรักต้นไม้นี้มาก แล้ว​เวลาก็ผ่าน​ไปไวเหมือนโกหก จน​เมื่อปี​ที่แล้ว​ มีผู้ใหญ่เห็นแก่ตัวบางคนในท้ายซอยบ้านผม ​ต้องการขยายถนนเข้าบ้านตัวเอง​แต่แล้ว​อย่างไรไม่ทราบ​ได้ดันมาตัดต้นก้ามปู​ไปครึ่งต้น ผมเคยเข้า​ไปถาม แกตอบมาว่า "เดี๋ยวลมพัดกิ่งไม้มาโดนรถ" นั่น​คือคำตอบง่ายๆ​ในการกระทำของ​เขา

​ต่อมามีผู้ใหญ่หลายคนรู้​และไม่พอใจ​เขาคงรู้สึกตัวจึง​ได้หยุดการกระทำนี้ ​แต่เจ้าต้นก้ามปูก็ดูร่อแร่ปางตายอยู่​หลายเดือน จนหน้าฝนมาถึงมันจึงรอดตายอย่างหวุดหวิด

อยู่​มาจนไม่นานมานี้ผม​ต้องเดินผ่านเจ้าต้นไม้นี้ด้วย​ความงงงวย ​เพราะรอบๆ​ต้นไม้เต็ม​ไปด้วยผ้าแพร พวงมาลัย​และขนมนมเนย ​พร้อมธูปมาตั้งวางไว้ ผม​ต้องรีบ​ไปซักถาม​เพื่อนในซอยจน​ได้​ความว่า มีคนถิ่นอื่นมาขูดเลขขอหวย ​ได้เงิน​ไปหลายหมื่นทำให้เหล่าสาวกหวยใต้ดินมาชุมนุมกัน​ที่นี่ ​และเกิดการประดับประดาต้นไม้อย่าง​ที่เห็น ผมฟังจบก็รู้สึกอุ่นใจขึ้น​มา​ได้บ้างว่าอย่างน้อยต้นไม้นี้ก็คงปลอดภัย​ไปอีกนาน

ท้ายสุดก่อน​ที่ผม​จะเดินกลับบ้านด้วย​ความสอดรู้สอดเห็น ผมจึงเดิน​ไปเลียบๆ​เคียงๆ​กลุ่มคนใต้ต้นไม้นี้ เห็นมีลุงคนหนึ่ง​​กำลังพูดด้วย​ความภูมิใจว่า "รอยนี้แหละ​​ที่ทำให้กู​ได้ตั้งหลายหมื่น" ผมจึงชะเง้อคอมองตาม​ไป ก็เห็น​เป็นรอยขูดขีดข้างต้นไม้ มันเป้นร่องรอย​ที่ผมคุ้นตามาก​และไม่​ได้เห็นมาหลายปี

​เพราะมัน​เป็นรอย​ที่ผม​กับ​เพื่อนช่วยกัน​เอามีดเขียน​กับมือ "เม้ง รัก หญิง" โอ้ ไม่น่าเชื่อว่าลุงแก​จะ​เอา​ไปแทงหวย​ได้ คิด​ได้ไงเนี่ย.