 การบอกเล่า...ของสายลมแห่งความรัก |
|
| พันนที |
...กำลังคิดถึงใครคนหนึ่งอยู่ใช่ไหม ใครคนที่...แค่เพียงได้นึกถึง โลกทั้งโลกของเธอก็สดใสไปทั้งวัน ใครคนที่เพียงแค่เค้าเงียบหายไปเธอก็นับหน่วยเวลาเป็นเสี้ยววินาที ถ้าเป็นแบบนั้นเอียงหูเธอมา.....สายลมที่หวังดีอย่างฉันจะบอกอะไรให้เธอฟัง...
ก่อนที่เธอจะอ่าน ฉันขออะไรอย่างนึงได้ไหมส่งยิ้มน่ารักนั้นของเธอมาให้ฉันหน่อยสิ
1 ยิ้มของเธอ อาจทำให้โลกของใครบางคนสดใสขึ้นนะ
ยิ้มแล้วใช่ไหม ^______________^
งั้นเราเริ่มกันเลยนะ
 |
|
|
|
||
|
|
|
เธออมยิ้ม....เพียงแค่ได้คิดถึงใครคนหนึ่ง
เธอหัวเราะ....เพียงแค่เค้าส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
เธอมองดอกไม้....แล้วเผลอส่งตาหวาน
และบางครั้งเธอลืมหลบระเบิดของน้องหมาริมถนนเพราะมัวแต่นึกถึงคำพูดเค้า
เวลาแห่งความสุขที่ได้เดินเคียงข้างกัน เธอไม่อยากให้สิ้นสุดลง
ช่วงเวลาแห่งความสุขอบอวลความหอมหวาน
กรุ่น และ อุ่น พอให้เธอกลายเป็นเหมือนคนอ่อนไหว
และอ่อนโยนกับทุกรายละเอียด
การมีความรัก ช่างเป็นสุขเหลือเกิน
..................
จนวันหนึ่ง
เธอคิดถึงแต่เค้าเงียบหาย
เธอร้องไห้แต่ไม่มีเค้าอยู่
เธอโทรไปหา เค้าไม่รับ....เธอนั่งนับเวลารอเค้าโทรกลับ
เธอกลายเป็นคนไม่มีเหตุผลในเรื่องที่เธอไม่เคยเป็น
ช่วงเวลาแห่งการรอคอย ช่างยาวนาน
ช่วงเวลาที่ต้องการความเข้าใจทำให้เธอทดท้อ
ความไม่เข้าใจ...ทำให้เธอเกิดล้านคำถาม
รอยยิ้มบาง--เริ่มจางหายจากใบหน้าของเธอ
การมีความรัก ช่างเป็นทุกข์เหลือเกิน
แล้วแท้จริงความรักคืออะไร ?
สายลมที่พัดผ่านใจใครมานับล้านอย่างฉันตอบเธอไม่ได้หรอก
ฉันรู้เพียงแต่ว่า....ความสุขจากความรักไม่ได้มียากเกินไปนัก
มันเพียงเริ่มจากเธอ รู้จักที่จะรักตัวเองให้เป็น
จำตอนที่เธอเป็นเด็กตัวเล็กได้ไหม ?
เธอสุขกับการวิ่งไล่จับแมลงปอ กระโดดยาง เล่นซ่อนหา
เธอหัวเราะร่า ยิ้มกว้าง ให้กับความสุขนั้น -- สุขแบบง่ายๆ
ในวันนั้นเธอสุขได้ แม้จะยังไม่รู้จักใครคนนั้นเหมือนอย่างวันนี้
เธอรัก พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อน และมีความรักให้ตัวเอง...และเธอมีความสุข
ที่เธอสุขได้ขนาดนั้น ฉันว่านั่นล่ะ คือ " รักแท้ "
รักที่ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้รัก รักแล้วไม่ต้องการอะไรตอบแทน
รักเพียงแค่ได้เห็น ได้อยู่ใกล้ก็สุขใจ
และถึงแม้เมื่อเค้าทำให้เธอโกรธ --
สายใยผูกพันจะกระซิบบอกกับใจเธอให้รู้จักให้อภัย
รักบริสุทธิ์...
จนวันนี้ที่เธอได้รู้จักกับรักอีกแบบหนึ่ง
เธอสุขจนล้นใจ--เมื่อได้ตามที่หวัง
เธอทุกข์ทนจนท้อ--เมื่อไม่ใช่อย่างที่คิด
น้ำหวานของความรักค่อยเหือดหายไปจากใจ
ในโลกนี้ไม่มีใคร เป็นได้อย่างใจเธอหวัง
ไม่มีใครรักเธอได้ อย่างที่เธออยากให้เป็น
ทุกคนมีพื้นที่ของตัวเอง รักที่ดีควรมีระยะห่าง
เพียงเธอเปิดใจเธอให้กว้างออกกว่าเคย
ปล่อยวางบ้างในบางเรื่อง ถือไว้มาก มันหนักนะ
มอง...สุข...อย่างเงียบๆกับรักนั้น
ให้อบอุ่นแม้อยู่ไกล เมื่อเวลาอยู่ใกล้ก็ไม่รู้สึกอึดอัด
แบบนี้จะมีความสุขกว่าไหม คนดี
ดูเหมือนยากหากที่จะรักใครได้เแบบนี้
เหมือนเป็นทฤษฎีที่มีอยู่เพียงในหนังสือ
แต่ถ้าหากเธอไม่ลอง แล้วจะรู้หรือ ว่าจริงไหม
ไม่มีอะไรยากเกินไปที่จะเริ่มต้นหากตั้งใจ
หากสิ่งที่เธอหวัง คือเพียงแค่ " ความสุขกับการรักใครสักคน "
ไม่ใช่ ตะวัน พระจันทร์ ดวงดาว
ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ จริงๆนะ
ถ้าใจเธอบอกว่าเค้าคนนั้นมีค่าเกินพอ ที่เธอจะรัก
ถ้าเธอรู้ว่าตัวเธอก็มีค่ามากพอ ที่จะรักตัวเองให้เป็น--และรักใครคนหนึ่งให้ดี
เพียงเท่านี้ หัวใจเธอจะ นิ่ง และ เย็น พอที่จะสัมผัสความสุขของความรักได้
และขอแค่เพียงเธออย่าลืมว่า
ในโลกนี้มีหลายแบบรัก
หากวันหนึ่ง...เธอสูญเสียรักจากเค้าคนนั้น
ฉันแค่อยากให้เธอมองให้กว้าง...เมื่อเงาน้ำตาจางหาย
แล้วเธอจะพบว่า ในหลายแบบรักนั้น
มีใครอีกหลายคน..ที่ยังรักเธออย่างเหลือเกิน
ที่ผ่านมาเธออาจมองข้าม จึงทำบางความรู้สึกหล่นหาย
เพียงเธอหันกลับมาสนใจ
เธอจะพบใจอีกหลายดวง...ที่รักเธอ
 |
|
|
|
||
|
|
|
ให้รักเป็นเหมือนลมเย็นที่พัดผ่านเข้าหัวใจอย่างช้าๆ
ฉันไม่ปรารถนาจะเป็นลมร้อน พัดมาเพื่อให้เธออ่อนล้า
ฉันอยากพัดมา ทำให้เธออบอุ่นในวันเหน็บหนาว
ฉันอยากเพียงพัดมา ทำให้เธอชุ่มเย็นในวันที่เธอร้อนจนร้าวกาย
ฉันเป็นเพียงสายลมแห่งความรักที่หวังดี
ที่หวังให้เพียงเมื่อฉันพัดผ่านเธอ แล้วเธอมีรอยยิ้มแต้มแก้มใส
เพียงเท่านั้นฉันก็ดีใจมากแล้ว
10 votes
หากเราเอาคุณค่าของเราไปตั้งไว้ที่ "การยอมรับ" ของคนอื่น เราก็คงต้องผิดหวัง ชอกช้ำใจอยู่เรื่อยไป 
ก่อให้เกิดจินตนาการให้คิดต่อไปเรื่อย ๆ 
อยู่ในบรรยากาศเย็นสบาย ๆ มีลมเย็น ๆ พัดโชยมาด้วย .. 
หรือว่าคุณพันนทีนั่งเขียนแถว ๆ ทะเล หรือแม่น้ำที่ไหนป่าวจ๊ะ .. ลมเย็นเชียว 
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 31 พ.ค. 2549, 12.28 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...