นิตยสารรายสะดวก  Fiction  ๑๕ เมษายน ๒๕๔๙
เรื่องสั้น 1 นาที เรื่องเล่าจากซาเล้ง
หนุ่มร้อยปี
... คำว่า ซาเล้ง ทุกวันนี้คงไม่​​ต้องแปลแล้ว​​นะครับว่า​​ หมายถึงอะไร​​ ​​เพราะคำๆ​​นี้​​เป็น​​ที่รู้จักกันแพร่หลาย​​โดยทั่ว​​ไป ​​โดยเฉพาะหมู่บ้านจัดสรรทั่วกรุงเทพมหา...
คำว่า ซาเล้ง ทุกวันนี้คงไม่​ต้องแปลแล้ว​นะครับว่า​ หมายถึงอะไร​ ​เพราะคำๆ​นี้​เป็น​ที่รู้จักกันแพร่หลาย​โดยทั่ว​ไป ​โดยเฉพาะหมู่บ้านจัดสรรทั่วกรุงเทพมหานคร​และแถบชานเมือง​โดยรอบ ภาพคนขี่รถจักรยานยนต์ดัดแปลงเก่าๆ​ ​ที่ดัดแปลงกะบะด้านหลังสำหรับใส่สิ่งของต่างๆ​ วิ่งเข้าออกตามหมู่บ้านต่างๆ​วันละหลายราย

ผมคุ้นเคย​กับซาเล้งเจ้าหนึ่ง​ ​เพราะเคยซื้อขายหนังสือเก่า กระดาษหนังสือพิมพ์ ​และสารพัดสิ่งของ​ที่ผมไม่​ใช้แล้ว​

จนกลาย​เป็น​ความคุ้นเคยกันในระดับหนึ่ง​ ตอนเ​ที่ยงวัน​ที่อากาศร้อนอบอ้าว แก​จะมานั่งพักหน้าบ้านผม​เพราะมีร่มไม้​และเก้าอี้ให้นั่งพักผ่อน หากผมไม่มีธุระอะไร​​ที่​จะทำในบ้าน ผมมัก​จะออกมาคุย​กับแก ​พร้อม​กับขวดน้ำเย็นเจี๊ยบหนึ่ง​ขวดให้แกดื่ม เท่านี้เราก็คุยกันอย่างออกรส​แต่อาจ​จะไม่มีสาระ ผมชอบถามแกถึงภารกิจ​ที่ซื้อขายของเก่าทุกวัน มีอะไร​​ที่น่าสนใจบ้าง หลายเรื่อง​​ที่แกเล่าก็เหมือนของเก่า​ที่แกซื้อนั่นแหละ​ ไม่มีอะไร​น่าสนใจนัก

​แต่มีบางเรื่อง​​ที่แกเล่า​และ​เป็นข่าวโด่งดัง​ไปทั่วประเทศ ​คือมีซาเล้งเคราะห์ร้ายเจ้าหนึ่ง​ ​ไปซื้อท่อบรรจุกัมมันตภาพรังสีแถวท่าเรือคลองเตย แล้ว​กัมมันตภาพรังสีเกิดรั่วออกมา ผล​ที่​ได้รับ​คือล้มป่วยเนื้อตัว​เป็นแผล​ไปทั่ว กลาย​เป็นคนพิการทำอะไร​ไม่​ได้ ไม่ทราบว่าเดี๋ยวนี้​จะหายแล้ว​หรือยัง

อีกเจ้าหนึ่ง​ก็โชคดีอย่างไม่น่าเชื่อ ซาเล้งสองคนผัวเมีย​ไปเก็บฝาขวดน้ำดื่มยี่ห้อหนึ่ง​ ​ที่บริษัท​เขา​กำลังโฆษณาส่งเสริมการขาย ใต้ฝาแจ้งว่า​จะ​ได้รับเงินรางวัลหนึ่ง​ล้านบาท​ ​ไปขึ้น​เงินหนึ่ง​ล้านบาท​มาฝากธนาคารกลาย​เป็นซาเล้งเงินล้าน​ไปในพริบตา เรื่อง​อย่างนี้มันบ่แน่หรอกนาย ดวง​ใครดวงมัน

​แต่เรื่อง​​ที่แกเล่าให้ผมฟังต่อ​ไปนี้ ผมไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไร​ขึ้น​ ผม​จะถ่ายทอดให้ฟังครับ​
แกมี​เพื่อนคนหนึ่ง​ ขี่ซาเล้งรับซื้อของเก่าแถวย่านบางบัวทอง ตะรอนๆ​​ไปตามหมู่บ้านต่างๆ​ตาม​ที่เคยปฎิบัติ​เป็นประจำทุกวัน วันหนึ่ง​มีเจ้าของบ้านหลังหนึ่ง​ยกพิมพ์ดีดเก่าๆ​เครื่องหนึ่ง​มาขายให้แก ​เป็นพิมพ์ดีดเก่ามาก​แต่ดูสภาพแล้ว​ยัง​ใช้งาน​ได้ดี ตั้งแต่มีอาชีพซื้อขายของเก่ามาหลายปี ยังไม่เคยซื้อพิมพ์ดีดแบบนี้เลย​ ลังเลใจ​จะไม่ซื้อ เจ้าของบ้านมีทีท่าร้อนรนกระวนกระวายใจ ยัดเยียดให้ซื้อ​โดยไม่ตั้งราคาขาย​แต่อย่างใด ตกลงซาเล้ง​เพื่อนของแกก็จำใจซื้อมา

ตอนเย็น​เมื่อกลับมา​ที่พัก ยกพิมพ์ดีดเก่า​ที่ซื้อมาตั้งไว้​ที่โต๊ะข้างบันใดขึ้น​ชั้นบน นีกในใจว่าหากมีเวลา​จะลอง​ใช้ดูสักที ​ถ้า​ใช้​ได้ดีไม่มีเสียหาย​จะนำ​ไปถวายเจ้าอาวาสวัดข้างบ้าน ​เพื่อให้ท่าน​ใช้งานต่อ​ไป

หลังจากนี้​เขาก็ลืมเรื่อง​พิมพ์ดีดเครื่องนี้สนิท หลังจากกินข้าวเย็นแล้ว​ ​ได้เวลาประมาณสามทุ่มก็เข้านอนตามปกติ ตกใจตื่นขึ้น​มาเวลาประมาณตีสอง ​เขา​ได้ยินเหมือน​ใครพิมพ์ดีดอยู่​ข้างล่าง ​เขานึกไม่ออกเลย​ว่า​ใครกันหนอ​ที่มาพิมพ์ดีดในบ้านของ​เขา ด้วย​ความอยากรู้เต็ม​ที่ จึงค่อยๆ​ย่องลงบันไดแอบดูพิมพ์ดีด​ที่วางอยู่​บนโต๊ะข้างบันได จากแสงสว่างสลัวๆ​ของไฟฟ้าหน้าบ้าน ​เขามองเห็นชายชราผมขาว​แต่งกายแบบสมัยคนโบราณ นั่งพิมพ์ดีดเครื่อง​ที่​เขาซื้อมา ถามว่า​เขานึกกลัวใหม ซาเล้งคน​ที่เล่าเรื่อง​นี้ให้ผมฟัง ​เขาบอกว่า​เพื่อนของ​เขาไม่กลัว ​แต่มี​ความกังวลใจสารพัดว่าสิ่ง​ที่​เขาเห็นนั้น​ มันเกิดขึ้น​​ได้อย่างไร

รุ่งเช้า​ก่อน​ที่​เขา​จะออกทำงานตามปกติ ​เขาไม่ลืม​ที่​จะยกพิมพ์ดีดเครื่องเก่านี้​ไป​ที่รถซาเล้งของ​เขา ​และมุ่ง​ไปวัดใกล้บ้านเล่าเรื่อง​​ทั้งหมดให้หลวงพ่อเจ้าอาวาสฟัง เผอิญหลวงพ่อท่านนี้พอ​จะมี​ความรู้เรื่อง​จิตวิญญาณอยู่​บ้าง ​เมื่อท่านฟังจบแล้ว​ ท่านก็เอ่ยขึ่นว่าผู้ชาย​ที่โยมเห็น​เมื่อคืนนี้ อาจ​จะ​เป็นเจ้าของพิมพ์ดีดเครื่องนี้ก็​ได้ ​เขาจึงติดตาม​ไปตลอดไม่ว่าพิมพ์ดีดเครื่องนี้​จะ​ไปอยู่​​ที่ไหน

หลวงพ่อพูดต่อ​ไปอีกว่า ดีแล้ว​​ที่โยมนำมาถวายวัด อาตมา​จะทำพิธีแจ้งให้เจ้าของ​เขาทราบ ​เพื่อให้​เขาร่วมอนุโมทนาในกุศลนี้ ​ซึ่งอาจ​จะส่งผลให้​เขา​ไปเกิดใหม่เสียที ​จะ​ได้ไม่​ต้องห่วงกังวลเครื่องพิมพ์ดีดนี้

เรื่อง​นี้ท่านฟังแล้ว​​จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ​แต่อย่าลบหลู่นะครับ​

 

F a c t   C a r d
Article ID A-1458 Article's Rate 6 votes
ชื่อเรื่อง เรื่องสั้น 1 นาที เรื่องเล่าจากซาเล้ง
ผู้แต่ง หนุ่มร้อยปี
ตีพิมพ์เมื่อ ๑๕ เมษายน ๒๕๔๙
ตีพิมพ์ในคอลัมน์ เรื่องสั้น
จำนวนผู้เปิดอ่าน ๘๖๐ ครั้ง
จำนวนความเห็น ๔ ความเห็น
จำนวนดอกไม้รวม ๑๗
| | | |
เชิญโหวตให้เรตติ้งดอกไม้แก่ข้อเขียนนี้  
R e a d e r ' s   C o m m e n t
ความเห็นที่ ๑ : ศาลานกน้อย [C-7320 ], [000.000.000.000]
เมื่อวันที่ : 15 เม.ย. 2549, 12.10 น.

ผู้อ่าน​ที่รัก,

นิตยสารรายสะดวก​ ​และผู้เขียนยินดีรับฟัง​ความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดง​ความเห็น​ได้​โดยอิสระ ขอขอบคุณ​และรู้สึก​เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมี​ส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...​

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๒ : Rotjana Geneva [C-7326 ], [83.180.66.251]
เมื่อวันที่ : 16 เม.ย. 2549, 02.28 น.

ดีค่ะ​ คุณหนุ่มร้อยปี ​เอาเรื่อง​น่าสนใจมาเล่าสู่กันฟัง...​.ของอย่างนี้ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่จริง ๆ​ แหละ​นิ

ดีใจ​กับซาเล้ง​ที่​ได้เงินล้านด้วย ​และเสียใจ​กับซาเล้ง​ที่ถูกสารกัมมันตรังสีค่ะ​ วิบากกรรมจริง ๆ​ หนอ

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๓ : pilgrim [C-7338 ], [82.3.32.76]
เมื่อวันที่ : 18 เม.ย. 2549, 19.04 น.

น่าอ่านดีค่ะ​ รับซื้อของเก่าแบบซาเล้งก็เสี่ยงเหมือนกันนะคะ​ ​เพราะไม่รู้​เขา​จะ​เอาอะไร​มาขายเราบ้าง

แจ้งลบข้อความ


ความเห็นที่ ๔ : ice [C-13683 ], [58.9.69.222]
เมื่อวันที่ : 21 ก.พ. 2551, 17.51 น.

...​.
มัน

แจ้งลบข้อความ


สั่งให้ระบบส่งเมลแจ้งการเพิ่มเติมความเห็น
 ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน  ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์ คุยกับลุงเปี๊ยก หรือทางอีเมลได้ที่ uncle-piak@noknoi.com  พัฒนาระบบ : ธีรพงษ์ สุทธิวราภิรักษ์  โลโกนกน้อย : สุชา สนิทวงศ์  ภาพดอกไม้ในนกแชท : ณัฐพร บุญประภา  ลิขสิทธิ์งานเขียนในนิตยสารรายสะดวก เป็นของผู้เขียนเรื่องนั้น  ข้อความที่โพสบนเว็บไซต์แห่งนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้โพสทั้งสิ้น