![]() |
![]() |
ลักยิ้ม![]() |
...เปิดกล่อง ...
กล่องความทรงจำของฉัน
นี่คือ กล่องความทรงจำของฉัน...
เปิดกล่อง ...













นี่คือ กล่องความทรงจำของฉัน

นับแต่นี้ไปฉันจะบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่ฉันไปพบเจอลงไปในกล่องใบนี้

กล่องใบนี้ที่กำลังถูกเปิดออก เพื่อเติม ... เติมสิ่งฉันต้องการใส่ลงไป

ฉันจะบรรจงใส่ ... ใส่สิ่งที่ฉันต้องการใส่ลงไป


ฉันจะค่อย ๆ เติม ... เติมด้วยความตั้งใจ จริงใจ และใจทั้งใจของฉัน เพื่อหวังว่าสักวัน ... สักวันสิ่งที่ฉันตั้งใจ จริงใจ และใช้ใจทั้งใจของฉัน .. บรรจงเติมบางสิ่งบางอย่างลงไปนั้น จะสามารถเข้าถึงไปข้างใน ... ข้างในใจ


ฉันจะค่อย ๆ เติม .. เติมทีละนิด ค่อย ๆ เติม .. เติมทีละน้อย

ฮั่นแน่ ... ระวังตัวไว้ให้ดีละกัน

ไม่แน่นะ ... คุณอาจเป็นคนหนึ่งที่กำลังจะตกหลุม(ลัก)ฉัน .. อิ อิ
เพราะฉันมาเพื่อ "มอบรอยยิ้ม" ให้คุณไง



ลักยิ้ม

เมื่อวันที่ : 26 ก.พ. 2551, 11.59 น.
ถึงท่านผู้อ่าน
ข้อความในกล่องใบแรกนี้ ลักยิ้มอาจจะเขียนเรื่องยังไม่เก่งเท่าไร แต่สัญญาว่าจะพัฒนาฝีมือในด้านการเขียนให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปจ๊ะ