นำมาจาก ข้อเขียนส่งต่อจาก forward mail ​ที่​เพื่อน ส่งต่อ ๆ​ กันมาค่ะ​ อ่านแล้ว​น่ารักดี



คืน​ที่ฟ้าฉ่ำฝน ...​ ตายายคู่หนึ่ง​จูงมือ ค่อย ๆ​ พากันเดินเข้า ร้าน McDonalds แลดูแปลกตาท่ามกลางเหล่าวัยรุ่นหนุ่มสาว

สายตาหลายคู่จ้องมองมาอย่าง ชื่นชมใน​ความรัก​ที่ยืนยาวมากว่าครึ่งศตวรรษของสองตายาย

ตาเดินตรง​ไป​ที่เคาน์เตอร์สั่งอาหารชุด ​และชำระเงินอย่างคุ้นเคย ก่อนพายาย​ไปเลือกหา​ที่นั่งริมในสุดของร้าน ตายายช่วยกันนำอาหารออกจากถาด ตาค่อย ๆ​ แบ่งแฮมเบอร์เกอร์ออก​เป็น 2 ​ส่วน ​เอาเฟรนช์ไฟร์ออกมานับครึ่ง​และจัดวางไว้ดูน่ารับประทานข้างหน้ายาย คว้าแก้วโค้กมาจิบหนึ่ง​อึก ส่งให้ยายรับ​ไปจิบหนึ่ง​อึกก่อน​จะวางไว้ตรงกลางเบื้องหน้า​ทั้งคู่

ขณะ​ที่ตาเริ่มกินแฮมเบอร์เกอร์​ส่วนของตนอยู่​ บรรดาลูกค้าในร้าน​ที่จับตาดูคู่ตายายมาตั้งแต่ต้นเริ่มรู้สึกกระสับ กระส่าย หลายคนสะกิดกันพลางกระซิบ ...​...​ "น่าสงสารจังแกคงมีเงินพอซื้อ​ได้แค่ชุดเดียวมาแบ่งกันมั้ง " ชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ​ ถึง​กับเดินเข้ามาหา​พร้อมเสนอตัวขอ​เป็นเจ้ามือซื้อให้อีกชุดอย่างสุภาพ ตายิ้มรับ​ความมีน้ำใจ ​แต่ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่า "ไม่​เป็นไรหรอกมีอะไร​เราก็​ต้อง​เอามาแบ่งกันอยู่​แล้ว​ "

เวลาผ่าน​ไปทุกคนเริ่มสังเกตว่า ยาย​ได้​แต่นั่งนิ่งจ้องมองตากินแฮมเบอร์เกอร์อย่างเอร็ดอร่อย ไม่ยอมแตะ​ต้อง​ส่วนของตน นอกจากหยิบโค้กขึ้น​มาจิบ ชายหนุ่มคนเดิมตัดสินใจเข้ามาหาอีกครั้ง เอ่ยขอร้องให้​เขา​ได้เลี้ยงคู่ตายาย​ที่น่ารักนี้เถอะ คราวนี้ยาย​เป็นฝ่ายปฏิเสธอย่างอ่อนหวาน ยืนยันเหมือนเดิมว่ามีอะไร​ก็​ต้อง​เอามาแบ่งกัน

​เมื่อตารับประทานเสร็จ ขณะหยิบกระดาษมาเช็ดปาก ยายก็ยังคงนั่งนิ่งดูสามีสุด​ที่รักอยู่​อย่าง นั้น​ราว​กับกลัวว่า​เขา​จะไม่อิ่มจริง ๆ​ ชายหนุ่มคนเดิมก็อดรนทนไม่​ได้อีก เอ่ยปากอย่างจริงจังขอตายายอนุญาตให้​เขาเลี้ยงสักครั้ง ​แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างสุภาพอีก ...​ ชายหนุ่มนึกสงสัย "ทำไมคุณยายไม่รับประทานบ้างเลย​ครับ​ ก็ไหนบอกว่ามีอะไร​ก็​ต้อง​เอามาแบ่งกัน ไงคุณตาก็ทานเสร็จแล้ว​ ยังรออะไร​อยู่​หรือครับ​ ? "
...​...​...​
...​...​...​
...​...​...​
คุณยายตอบเนิบ ๆ​ ??...​...​ " รอฟันปลอมจากตาน่ะหลานชาย ...​"