เทศกาล Christmas จัดว่า​เป็นเทศกาล​ที่สำคัญสำหรับคน​ที่นี่ทีเดียว หลายๆ​ครอบครัวต่างพากันออก​ไปซื้อหาต้นสน​และไฟประดับ​เพื่อนำมาตกแต่งบ้าน บางบ้านก็นำ​เอาของเก่าจากปี​ที่ผ่านๆ​มา มา​ใช้อีกครั้ง​ซึ่งก็​เป็นการประหยัดเงิน​ไปอีกแบบ ในละแวกบ้าน​ที่เราอยู่​ดูเหมือนว่า​จะมีบ้านเราเพียงบ้านเดียว​ที่เงียบเหงาไร้เงาต้นสน ไฟ​ที่เปิดก็​เป็นเพียงแสงไฟจากหลอดไฟ​ที่เปิดอยู่​​เป็นประจำทุกวันนั่นเอง ช่วงวันก่อน​ที่​จะถึงวัน Christmas ห้างร้านต่างๆ​เต็ม​ไปด้วย​ความครึกครื้นจากผู้คน​ที่เดินขวักไขว่​เพื่อซื้อของ​แต่งบ้าน​และเตรียมอาหาร​เพื่อเฉลิมฉลองประจำปี ของหลายอย่างถูกนำมาลดราคา​ทั้งขนมนมเนย​และช็อคโกแลต ​แต่สิ่งหนึ่ง​​ที่เราแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง​คือ​ที่นี่ไม่มีการจัดกระเช้า​ใบโตราคาแสนแพง​ที่ประกอบ​ไปด้วยของหลายอย่างมากมาย​ในกระเช้า​เหมือน​กับ​ที่บ้านเราในช่วงวันสิ้นปีเลย​

ในสายตา​และมุมมองของเราเรารู้สึกประหลาดใจมาก จากการ​ที่เรา​ได้สัมผัสทำให้เรารู้สึกว่า​คน​ที่นี่ไม่​ได้ยึดติด​กับการให้ของขวัญชิ้นใหญ่โต เพียงแค่การ์ด 1 ใบ ผู้รับก็แสดง​ความยินดี​และตื้นตันใจออกมาแล้ว​ ​แต่พวก​เขา​จะนิยม​ไปมีงานสังสรรค์หรือ​ที่เรียกว่า Party ร่วมกันในเทศกาลนี้มากกว่า

สำหรับเรา​ได้รับร่วม Christmas party เบ็ดเสร็จ​ทั้งหมดสี่งาน

งานแรก​คือ Christmas party จากคณะวิทยาศาสตร์ การจัด Party ​ที่นี่เหมือน​เป็นการออก​กำลังอย่างหนึ่ง​​เพราะไม่นิยมมีเก้าอี้ให้นั่ง อาหาร​และเครื่องดื่มถูกจัดไว้หนึ่ง​มุม ​ใครชอบอะไร​ก็เลือกหยิบ​ได้ตามชอบใจมากน้อยแค่ไหนไม่ว่ากัน ​แต่​ส่วนใหญ่ก็หยิบน้อยๆ​​เพื่อ​ความดูดีมีมารยาท ​แต่เดิน​ไปหาโต๊ะอาหาร​ได้บ่อยๆ​ ไม่มี​ใครมาคอยสังเกตุหรือนับว่าคนนี้เดิน​ไปหยิบอาหารกี่เ​ที่ยว ตอนอยู่​​ที่บ้านเราเวลามีโอกาส​ไปร่วมทานอาหารประเภทบุฟเฟต์ (buffet)ตามงานต่างๆ​ ​ซึ่ง​ที่บ้านเรา​จะมีโต๊ะให้นั่ง ทันที​ที่มี​ใครลุก​ไปตักรอบสองเราพูดด้วย​ความมั่นใจว่าคนคนนั้น​​ต้องตก​เป็นเป้าสายตาทุกที เราพบเหตุการณ์นี้จากทุกงาน​ที่เราเข้าร่วมในแดนสยามบ้านเรา อาจ​จะ​เป็น​เพราะมีโต๊ะนั่ง คน​ที่ลุกเดิน​ไปตักอาหารก็เลย​ตก​เป็นเป้า​ได้ง่าย

ใน Party จัดว่า​เป็นการสร้างโอกาสให้​ได้รู้จักคนใหม่ๆ​​ได้พูดคุยสนทนากันมากมาย​ ​โดยเฉพาะงานนี้​ทั้งนักเรียน อาจารย์ พนักงาน ในสังกัด ต่างมาร่วมกัน​ทั้งหมด ​และ​ที่สำคัญ​ได้ดื่ม​และกินฟรี ​ซึ่งตรงนี้​เพื่อนๆ​เราไม่มี​ใครพลาด เรื่อง​เครื่องดื่มเรียกว่าจัดไว้​พร้อม​ทั้ง soft drink ​ซึ่ง​เป็นพวกน้ำอัดลม​ทั้งหลาย น้ำผลไม้ ​และ​ที่สำคัญขาดไม่​ได้​คือไวน์​กับเบียร์ ตั้งแต่มาอยู่​​ที่นี่เหมือน​กับว่าปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกายเรามันเพิ่มขึ้น​มากกว่าอยู่​​ที่ไทยหลายเท่าตัวนัก ตอนอยู่​เมืองไทย​ความถี่มากสุดเพียง​คือปีละ 1 ครั้งเอง ​แต่​ที่นี่ด้วย​ความ​ที่เบียร์มีหลากหลายมากมาย​ให้เลือกแถมไม่ขมมาก ทำให้เราลุ่มหลง​ไป​กับมัน​โดยปริยาย

งาน​ที่สอง​เป็น Christmas party สำหรับนักเรียน Postgraduate (นักเรียนระดับปริญญาโท​และเอก) ของคณะวิทยาศาสตร์ ไม่พลาดอีกเช่นเคยของฟรีแบบนี้ ทีมนาโนของเรามากัน​พร้อมหน้า​พร้อมตา ​แต่​ต้องนั่งแยกกัน​เพราะทางทีมงาน​เขาอยากให้มีการกระจาย งานนี้มีโต๊ะให้นั่ง​เนื่องจาก​จะมีการพูดคุยกันถึงเรื่อง​ปัญหาต่างๆ​​ระหว่างการเรียนด้วย อาหารในวันนั้น​เหมือนเดิม​คือไม่มีอาหารเอเชียสำหรับเรา มีหัวดำๆ​หน้าเอเชียอยู่​ไม่กี่คนก็เลย​ไม่มีอาหารเอเชียให้ ทำให้เรา​ได้ลิ้มรสเนื้อแกะ หลังจาก​ที่เคยเกิดอาการพะอืดพะอมจากการลิ้มรสเนื้อจิงโจ้มาแล้ว​ในอาหารเย็น​กับ Professor ท่านหนึ่ง​ สำหรับ Party นี้ทำให้เราทุ่มคะแนนให้​กับเนื้อแกะอย่างเต็ม​ที่ ​เพราะมัน​เป็นมิตร​กับต่อมรับรสจากลิ้นของเรา นอกจากนี้มีเกมให้เล่น​เพื่อ​เป็นการแลกเปลี่ยนงานวิจัย​ที่​แต่ละคนทำอยู่​​และดูว่า​ใคร​ใช้เครื่องมืออะไร​บ้างเผื่อมีโอกาส​ได้พึ่งพากันในวันข้างหน้า

หลังจากการทานอาหารเสร็จสิ้น การสนทนาปัญหาต่างๆ​ก็เพิ่มขึ้น​ ปัญหาหลัก​ที่พูดถึง​คือการมีปํญหา​กับอาจารย์​ที่ปรึกษา ใน​ความคิดเราเราไม่เห็นด้วย​ที่​จะมาพูดเรื่อง​นี้​ที่นี่ ​แต่ผู้ดำเนินการก็ไม่หาทางเปลี่ยนหัวเรื่อง​ ก็เลย​ทำให้กลุ่มของเรารู้สึกกร่อยๆ​​และเบื่อในเวลาเดียวกัน ​เพราะพวกเรารู้สึกว่า​มัน​เป็นเรื่อง​​ส่วนตัวมากกว่า​ส่วนรวม การมาพูดเรื่อง​แบบนี้ในงานก็คงไม่มีประโยชน์อะไร​ นอกจาก​เป็นการระบาย นักเรียน​ที่นี่กล้า​ที่​จะแสดง​ความคิดเห็น​และโต้ตอบ​กับอาจารย์ ​ใคร​ที่​จะมานิ่งเงียบเหมือนนักเรียน​ส่วนใหญ่​ที่ไทยนั้น​เราไม่เคยเห็น นอกจากนี้ทางมหาวิทยาลัยยังมีระบบให้เขียนใบรายงานในกรณี​ที่นักเรียนมีปัญหา​กับอาจารย์​ที่ปรึกษา ​ซึ่งผู้​ที่รับเรื่อง​นี้​คือคณบดีประจำหน่วยงาน Postgraduate ของมหาวิทยาลัย​จะ​เป็นคนจัดการสอบสวนเรื่อง​พวกนี้ ​ถ้าปัญหาร้ายแรง​ต้องเปลี่ยนอาจารย์​ที่ปรึกษา ทางมหาวิทยาลัย​จะมีการสรรหาอาจารย์​ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมมา​เป็นอาจารย์​ที่ปรึกษาคนใหม่ให้ ​ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ก็ไม่​ได้เกิดขึ้น​บ่อยนัก

มาดู Party ​ที่สาม อันนี้​เป็น Party ของสถาบันนาโน กลุ่มนาโนของพวกเรานั่นเอง อาจารย์ลูกศิษย์​พร้อมหน้า​พร้อมตาพากัน​ไปร่วมทานอาหารเย็นด้วยกัน​ที่ร้านอาหารเกาหลี เรียกว่าครื้นเครงกันถ้วนหน้า​พร้อม​กับอาหารเกาหลีแสนอร่อย ถือว่า​เป็นอาหารเย็นก่อน Christmas จริงๆ​​เพราะพวกเรา​ไปทานกันวัน​ที่ 24 ธันวาคม


" ขวดไวน์ เหล้า เบียร์ มากมาย​ตั้งเรียงรายอยู่​บนโต๊ะ"

สำหรับ Party สุดท้าย​ต้องบอกว่าอันนี้​คือ Party ​ที่​ได้บรรยากาศ Christmas มาก​ที่สุด​เนื่องจากจัดขึ้น​ในเย็นวัน​ที่ 25 ธันวาคม ​โดยเจ้าภาพผู้เชื้อเชิญเรา​ไป​คืออาจารย์ Bob อาจารย์สอนภาษาอังกฤษเรานั่นเอง หกโมงเย็นกว่าๆ​มีรถมาบีบแตรเรียก มอง​ไปในรถเห็นคนขับชาว Aussie ​กับสองหนุ่มจากฮ่องกง​และอินโดนีเซีย​ซึ่งเราไม่คุ้นหน้ามาก่อน หนุ่มฮ่องกงเปิดประตูรถต้อนรับ เรานึกอยู่​ในใจ​ใครล่ะเนี่ย จึงเอ่ยปากถามว่า​เป็น​เพื่อนอาจารย์ Bob หรือเปล่า โชคดี​ที่คนดูแลเรา​ได้รับเชิญ​ไปร่วมงานนี้ด้วยไม่เช่นนั้น​แล้ว​เราคงไม่กล้า​ไป​กับพวก​เขาแน่ ๆ​

บ้านของอาจารย์ Bob ถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงามเข้า​กับบรรยากาศ Christmas ​เป็นอย่างดี ​เมื่อเรา​ไปถึงมีสาวญี่ปุ่น 2 คน ​กับคนไทยอีก 1 คู่รออยู่​แล้ว​ Party เริ่มจากการทานขนมขบเคี้ยวพวกมันฝรั่ง ข้าวโพดทอด ​พร้อมด้วยเครื่องดื่ม​ซึ่งมีให้เลือกมากมาย​เช่นกัน ประมาณสามทุ่มครึ่งอาหารเย็น​ได้เริ่มต้นขึ้น​หลังจากเรียกน้ำย่อยด้วยขนมขบเคี้ยวมาก่อนแล้ว​



Bob ให้ทุกคนจับคู่กัน​พร้อม​ทั้งแจกอะไร​สักอย่าง​เป็นกระดาษ​ที่ห่อคล้ายๆ​​กับลูกอมบางประเภท​ที่เมืองไทย ​แต่มันมีลักษณะยาว​และใหญ่กว่าเรียกว่า Cracker Bob บอกให้​แต่ละคู่ถือปลายของ Cracker ไว้คนละด้านหลังจากนั้น​พวกเราดึง​พร้อมๆ​กัน ทำให้ Cracker ขาด ภายใน Cracker ​จะมีของเล่นซ่อนอยู่​​พร้อม​ทั้งข้อ​ความตลกต่างๆ​ หรือไม่ก็คำทำนาย เรา​ได้แมงป่อง​เป็นของเล่น ​พร้อม​ทั้งมงกุฏกระดาษอยู่​ด้วย​ซึ่งทุกคนก็นำมาใส่แปลงร่าง​เป็นเจ้าหญิงเจ้าชาย​ที่ปราสาทของ Bob


"รูปมุมซ้ายสีเขียวๆ​แดงๆ​บริเวณริมโต๊ะ​คือ cracker"
"รูปมุมขวาอร่อยกันถ้วนหน้า"

อาหารของ Bob มีมากมาย​หลากหลาย​ทั้งแฮม สลัด ปิดท้ายด้วยเค้ก​และไอศครีม รวม​ไป​ทั้งผลไม้ สตรอเบอรี่​และองุ่นไร้เมล็ด เรียกว่าอื่มกันจนพุงกาง หลังจากนั้น​พวกเราช่วยกันเก็บล้าง

เบ็ดเสร็จก็ใกล้เ​ที่ยงคืน Bob จึงพาพวกเรา​ไปร่วมพิธีในโบสถ์ด้วย ไม่น่าเชื่อว่ามีผู้คนมาจนเต็มโบสถ์ ​แต่ไม่ค่อย​จะมีวัยรุ่นมากนัก​ส่วนใหญ่​จะ​เป็นวัย​ที่ค่อน​ไปทางสูงอายุ ก็คงเหมือน​ที่เมืองไทย​ที่วัยรุ่น​ส่วนใหญ่ไม่ค่อย​ไปวัด เราเคยร่วมพิธีในโบสถ์โรมันคาทอลิกช่วง Christmas มาสามปีเต็มสมัย​ที่​เป็นนักเรียนประจำเลย​ไม่ค่อยตื่นเต้นมาก โบสถ์​ที่เรา​ไป​ที่ Sydney นี้​เป็นโบสถ์คริสเตียน ลักษณะการจัดงานไม่ต่างกันมาก ​แต่เรา​ได้มีโอกาส​ไปตั้งแถววงกลมร่วมรับแผ่นปัง​กับเหล้าองุ่น​กับ​เขาด้วย​ซึ่งเรียกว่า​เป็นพิธีมิสซา ​โดยมีคุณพ่อ(บาท​หลวง) ​เป็นคนเดินแจกแผ่นปังรอบแรก หลังจากนั้น​ก็แจกเหล้าองุ่นอีกหนึ่ง​รอบ Bob บอกว่าไม่จำ​เป็น​ต้องรับก็​ได้ เวลาคุณพ่อเดินมาแจกให้ปฏิเสธ​ไป​เพราะ Bob เข้าใจว่าเรา​คือพุทธศาสนิกชน

เรารับ​แต่แผ่นปัง​เนื่องจากเกิดอาการอยากรู้อยากเห็นว่าเหมือน​กับแผ่นปังสมัย​ที่เราเรียนในโรงเรียนประจำหรือไม่ คำตอบ​ที่​ได้​คือเหมือนกันอย่าง​กับแกะ ต่างตรง​ที่รูปทรง​ซึ่ง​ที่โบสถ์นี้ขนมปังถูกตัด​เป็นแผ่นอย่างสวยงาม ​แต่​ที่โรงเรียนเรามี​เป็นแผ่นใหญ่ๆ​แล้ว​บาท​หลวง​จะบิออกมาแจกทำให้​แต่ละคน​ได้แผ่นปังรูปทรงต่างกัน​ไปใหญ่เล็กไม่เท่ากัน ถึงคราวเหล้าองุ่น ​ที่นี่บาท​หลวง​จะนำถ้วยเหล้าองุ่นมา 1 ใบ​ซึ่งเรียกว่าถ้วยกาลิกษ์​พร้อมผ้าเช็ดขอบปากถ้วย ​และเวียนให้​แต่ละคนดื่มในถ้วยเดียวกัน ​ถ้ามองในแง่สุขลักษณะเราไม่ค่อยเห็นด้วย​กับวิธีนี้เท่าไหร่ ​ที่โรงเรียนเรา​จะ​เป็นถ้วยเหล้าองุ่นตั้งไว้ แล้ว​ทุกคนก็​จะเดินนำแผ่นปัง​ไปแตะ​ที่เหล้าองุ่นในถ้วยนั้น​



"มุมหนึ่ง​ในโบสถ์"


ในศาสนาคริสต์แผ่นปังนี้เปรียบเมือน​เป็น​พระกายของ​พระเยซู​และเหล้าองุ่นเปรียบ​เป็น​พระโลหิต หลังจากเสร็จสิ้นพิธีนั้น​​จะมีการเปิดโอกาสให้ผู้คนในโบสถ์​ได้มาแสดง​ความรู้จัก​ซึ่งกัน​และกัน เรียกว่าเกิดการสร้างมิตรภาพ​ที่ดี​ซึ่งกัน​และกันเลย​ทีเดียว เสร็จสิ้นพิธีก็​เป็นเวลาเกือบตีสอง หนังตาชักเริ่ม​จะปิดหลังจากร่ำลา​เพื่อนร่วม Party แล้ว​ Bob ขับรถมาส่งเรา​ที่บ้าน ​เมื่อขาก้าวเข้าบ้านเป้าหมาย​คือห้องนอน เรารีบวิ่งเข้าหาเตียงทันที​เพราะง่วงเต็ม​ที่อยาก​จะนอน​พร้อม​กับฝันดีๆ​ในวัน Christmas...​...​