 ...ไม่มีทิพย์วิมานสถานนี้... |
|
| ผู้งมงายในรัก |
|
๏วะเหวย ! เทวา มหานคร รี่เร่ง เร่าร้อน กินกร่อนฝัน ยิ้มยั่ว หัวร่อ วันต่อวัน คุ้นเคย เย้ยหยัน ฉันและเธอ ๏สำรวม สวมแอก ไม่แตกต่าง สนตะพาย รายทาง ทำทีเผลอ อยู่คอก บอกค่า ใครปรนเปรอ เซื่องซึม เซอะเซ่อ ซ้ำซมซาน ๏กระดืบ คืบคลาน ผ่านช้าช้า แสร้งก่น บ่นบ้า เทวาสถาน ขณะคน ครึกครื้น ค่อยคืบคลาน ขณะใคร ไหวสะท้าน ร้าวรานคน ๏เทวานคร ซ่อนความฝัน ตะเกียกตะกาย ป่ายสวรรค์ อันฉ้อฉล ขื่อคา ขังคอก หลอกใจตน ขื่นคำ จำนน คนจำนรรจ์ ๏ไม่มีทิพย์วิมาน สถานนี้ เทวานครมี แค่สีสัน ลวงตา หลอกตน ระคนกัน สมประโยชน์ โทษทัณฑ์ ท่านบัญชา ๏คนเอย ทุรนทุราย ตะกายสุข กล่อมเห่ ทะเลทุกข์ ซุกใจหา สวรรค์ปิด ติดบ่วง ภาพลวงตา สังเวยสิ้น วิญญา เทวานครฯ |
ผ่านมาอ่านเหมือนเคย 
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 08 ก.ย. 2548, 18.29 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...