 แด่...เด็กน้อยผู้คอยแม่ |
|
| เรียวจันทร์ |
 แม่ทอถักรักผ่านสะพานรุ้งจากท้องทุ่งมุ่งหมายในเมืองใหญ่ ถึงเด็กน้อยน้องหนูผู้ยากไร้ แม่ฝากรักมาให้ลูกทุกทุกคน |
 |
|
|
|
||
|
|
|
 วานสายลมพรมจูบลูบไล้เจ้าลมพลิ้วเบาซับน้ำตาอย่าหมองหม่น ยิ้มเถิดนะยิ้มรื่นชื่นกมล เจ้าอย่าทุกข์กังวลเลยคนดี  แม่เก็บดอกไม้ร่วงมาพวงร้อยทำสายสร้อยใบไม้พับสลับสี ส่งให้ลูกในความฝันคืนวันนี้ เป็นสายสร้อยร้อยชีวีที่ผูกพัน |
 |
|
|
|
||
|
|
|
 แม้ไม่รู้จักหน้าตากันมาก่อนแต่เด็กที่เดือดร้อนคือลูกฉัน ให้คลายทุกข์มีสุขก็แบ่งปัน แม่รับขวัญด้วยสายสร้อยร้อยดวงใจ หลับเถิดนะลูกรักจงพักผ่อนอย่าอาวรณ์วุ่นวายไปถึงไหน เพลงจันทร์เจ้าจากสรวงเดือนดวงไกล กล่อมให้เจ้าหลับใหลในนิทรา  แม่ยังอยู่ใกล้ใกล้ในใจลูกยังพันผูกทุกทีที่เรียกหา แม่จะมาหาลูกทุกเวลา เรียก"แม่จ๋า" แม่อยู่ใกล้ในใจเลย. |
 |
|
|
|
||
|
|
|
|
*กลอนบทนี้เขียนจากแรงบันดาลใจที่ได้รับรู้ว่า น้องคนหนึ่งอยากจะมีแม่เหมือนคนอื่นๆ |
ส่งรอยยิ้มมาร่วมปลอบประโลมเด็กน้อยด้วยคนนะ
ศาลานกน้อย พร้อมบริการเสมอ และยินดีรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกท่าน
ติดต่อเว็บมาสเตอร์ได้ทางคอลัมน์
เมื่อวันที่ : 15 ส.ค. 2548, 11.02 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...