![]() |
![]() |
เมยานี![]() |
ลูกเอ๋ย.. แม่รักเจ้าแล้วเจ้าเคยรู้บ้างไหม ถนุถนอมตัวเจ้าแต่เยาว์วัย จนเติบใหญ่แม่หวังให้เจ้าได้ดี แม่จ๋า.. ลูกกลับมาตามหารักและศักดิ์ศรี ลูกกลับมาหารักแท้ที่แม่มี แม่จ๋าแม่กอดลูกทีจะได้ไหม ลูกเอ๋ย.. อย่าร้องเลยแม่จะซับน้ำตาให้ ในวันวานที่ผ่านมาให้ผ่านไป ตัวแม่พร้อมให้อภัยนะคนดี แม่จ๋า.. ชาวเมืองฟ้าเขาหยามเหยียดและเสียดสี เขาประณามลูกว่าเป็นโสเภณี ร่านโลกีย์หิวกระหายในเงินตรา ลูกเอ๋ย.. แม้เจ้าเคยเป็นอะไรแม่ไม่ว่า แม่ดีใจที่ได้เจ้ากลับคืนมา หลังเจ้าได้หายหน้าไปห้าปี แม่จ๋า.. ลูกกราบกรานขอขมาที่เคยหนี แม่ตรอมใจทุกเวลาทุกนาที ผิดครั้งนี้ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ลูกเอ๋ย.. เจ้าไม่เคยรู้หรอกลูกว่าถูกผิด อันคำชายหมายว่าเป็นยาพิษ เจ้าจงคิดตามคำแม่พร่ำสอน แม่จ๋า.. ลูกกลับมาซบอกแม่เหมือนแต่ก่อน ลูกขอโทษลูกขอโทษที่จากจร ไม่มีพรใดค่าล้ำคำของแม่ ลูกเอ๋ย.. จะมิเอ่ยตอกย้ำซ้ำรอยแผล ขอลูกจงส่งดวงใจที่พ่ายแพ้ มาให้แม่ดูแลเถิดคนดี แม่จ๋า.. ลูกกลับมาตามหารักและศักดิ์ศรี ลูกกลับมาหารักแท้ที่แม่มี ลูกกลับมามอบชีวีแทบเท้าแม่ ![]() |
เมื่อวันที่ : 11 ส.ค. 2548, 11.55 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...