เรื่อง​ของเรา: เรียน​และทำงาน​ได้อย่างไรใน Sydney

หลังจากจบเรื่อง​การเรียน​ไปแล้ว​ ลองมาดูกันบ้างว่าเหล่านักเรียน​ทั้งหลาย​ที่มาอยู่​แดน

จิงโจ้นี้​สามารถทำงานกัน​ได้อย่างไรบ้าง​ ว่ากันด้วยตามกฎหมายแล้ว​ผู้​ที่มี visa นักเรียน

​เมื่อมาถึงประเทศนี้แล้ว​ควร​ไป​ที่ immigration office ​เพื่อ​ไปขอ work permit ราย

ละเอียดต่างๆ​ เข้า​ไปศึกษากัน​ที่นี่​ได้เลย​ค่ะ​

www.immi.gov.au/e_visa/index.htm

​เมื่อ​ได้ work permit กันเรียบร้อย​แล้ว​ก็​ไปสมัครงาน​กับบริษัทของ Aussie กัน

​เพื่อ​ที่​จะ​ได้รับค่าแรง​ที่มากกว่าการทำงานในร้านอาหารไทย ​ซึ่ง​โดยเฉลี่ยแล้ว​การทำ

งานในร้านอาหารไทย​จะ​ได้ประมาณชั่วโมงละ 7- 8 $Aus ​แต่​ทั้งนี้​ทั้งนั้น​เวลาในการทำ

งานในร้านอาหารไทยมัก​จะคิด​เป็นกะ ​คือกะกลางวัน​กับกะกลางคืน​และเวลาเลิกงานอาจ

ไม่แน่นอน ​แต่ละร้านก็​จะมีรายละเอียดปลีกย่อยต่างกัน​ไป ตอน​ที่เราทำงาน​ที่ร้าน

อาหารไทยเราเข้างาน 16.30 น. เลิกประมาณ 4 ทุมครึ่งจนถึง 5 ทุมครึ่งหรือบางคืนก็

เ​ที่ยงคืน ​แต่ค่าแรง​ที่​ได้ก็ 50 $Aus ​จะเลิกเร็วหรือเลิกช้ากว่าปกติก็ 50$Aus ต่อกะ ​แต่

เราก็​ได้อาหารฟรีหนึ่ง​มื้อ บางวันก็มีติดไม้ติดมือ​เอากลับ​ไปบ้านบ้าง ​และ​ได้ค่าทิปเฉี่ลย

คืนละ 5-10 $Aus แล้ว​​แต่​ความกรุณาของลูกค้า อันนี้​คือร้าน​ที่เรา​ไปทำ​ส่วนร้านอื่นๆ​เรา

ไม่ทราบรายละเอียดมาก
ทางเลือกของคนเราย่อมไม่ตัน​ถ้าทุกคนมี​ความพยายาม​และ

ตั้งใจจริง เราก็​เป็นหนึ่ง​คน​ที่มี​ความใฝ่ฝันอยาก​จะ​เป็นลูกจ้าง Aussie ​กับ​เขาเหมือนกัน

​เพราะเราอยาก​ได้ค่าแรงตามระบบของ​ที่นี่ ​ที่สำคัญนอกจากเรื่อง​ค่าแรงแล้ว​เราอยากรู้

ว่าการทำงานในองค์กรต่างชาติระบบมันแตกต่างจากบ้านเรา​ที่ไทยอย่างไร เราเอง

ติดตามข่าวสารต่างๆ​เกี่ยว​กับงาน ทางหน้าหนังสือพิมพ์​และทาง internet เสมอ เราก็

ลองสมัครงาน​ที่เราคิดว่าเรา​สามารถทำ​ได้ คน​ที่มา Sydney เราขอแนะนำให้​ไปดูงาน

ตาม website เหล่านี้ :

www.seek.com.au www.mycareer.com.au www.jobmap.com.au

​เพราะเราก็​ได้งานมาจากการสมัครผ่าน website
คน​ที่ถือ visa นักเรียน​สามารถทำงาน​ได้ full time ช่วงปิดเทอมเราเองก็เลย​

​ต้อง​ใช้สิทธิ์อันนี้ให้เต็ม​ที่ ​เมื่อเราเริ่มสมัครงานการสัมภาษณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น​ งานแรก​ที่ถูก

เรียก​ไปสัมภาษณ์​คือ Q.C. ใน line ผลิตของโรงงานอาหาร เราตื่นเต้นมาก​ที่​ได้เรียก

สัมภาษณ์งานนี้​เพราะใฝ่ฝันอยาก​เป็นสาวโรงงาน​ที่ Sydney บ้าง ​แต่ก็​ต้องชวด​ไป​เพราะ

ไม่​ได้รับการอนุมัติให้​ไปสัมภาษณ์จากคน​ที่ดูแลเรา ​เนื่องมาจากโรงงาน​ที่ว่ามันอยู่​ไกล

เหลือเกิน ถึง​ได้งานก็ไม่​สามารถ​ไปทำ​ได้ เราก็นึกสียดายอยู่​ในใจ​เพราะลึกๆ​ของก้นบึ้ง

ในใจแล้ว​อยากลอง​ไปสัมภาษณ์ งาน​ต่อมา​ที่ถูกเรียก​ไปสัมภาษณ์ก็​คืองาน childcare

worker การ​แต่งตัว​ไปสัมภาษณ์ก็สุภาพ​แต่ก็ไม่​ต้องถึง​กับสมบูรณ์แบบ​เพราะมันไม่ใช่

งาน office ​เมื่อ​ไปถึงการสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้น​​โดยมีคำถามต่างๆ​ เกี่ยว​กับประสบการณ์ของ

เราทางด้านการทำงานร่วม​กับเด็ก เราเองสมัยเรียนอยู่​​ที่ไทยก็มีอาชีพสอนพิเศษเด็ก

ตามบ้าน ​และ​ที่โรงเรียนกวดวิชา ก็เลย​ผ่านคำถามข้อนี้​ไป​ได้ฉลุย หลังจากนั้น​ก็​เป็นคำ

ถามต่างๆ​เกี่ยว​กับเด็ก เช่น
- ​ถ้าเด็กร้อง​จะทำอย่างไร
- เด็กรังแกกันทำอย่างไร
- มีวิธีจูงใจอย่างไรให้เด็กมาทำกิจกรรมร่วมกัน
- ​สามารถเปลี่ยนผ้าอ้อมเด็ก​ได้หรือไม่ (อันนี้เราไม่เคยทำมาก่อน​แต่ก็ตอบ​ไปว่าทำ​ได้ ​เพราะเราคิดว่าเรา​สามารถ​ไปเรียนรู้จากงาน​ได้ไม่ยาก)
- การทำงาน​เป็นทีม​ต้องมีหลักอย่างไรบ้าง​ ​ถ้ามีข้อขัดแย้งในทีม​จะทำอย่างไร
- ทำไมจึงอยากทำงานนี้ (อันนี้ตอนตอบรู้สึกเหมือนตัวเอง​เป็นนางสาวไทยยังไงอย่างงั้น ​เนื่องจากตอบ​ไปว่า​เพราะรักเด็ก..)

​ที่ศูนย์เลี้ยงเด็กมีอาหารมื้อเ​ที่ยงให้ทานเรียบร้อย​ ก็นั่งทาน​กับเด็กมี coffee

break ด้วยนะ เรียกว่าอิ่มพุงกาง เวลา​ที่หยุดพักก็จ่ายค่าแรงให้ไม่​ได้นำมาหักออก​ซึ่ง

เรียกว่าดีจริงๆ​ เด็ก​ที่เรา​ไปเจอวันแรกอายุ 1- 3 ขวบ​และ 3 -- 5 ขวบ น่ารักมากมีหลาย

เชื้อชาติ ​เพราะ​ที่นี่​เป็น multinational country แถมพูดอังกฤษเก่งกว่าเราอีกแฮะ เราก็

คุยๆ​อือออกัน​ไปเล่น​กับพวก​เขา​ไปสนุกมาก บางทีพูดออกสำเนียงไม่ถูกมาสอนเราอีก

โชคดี​ได้ครูตัวน้อยมาฝึกให้ไม่​ต้อง​ไปเสียตังค์เรียนเพิ่ม งานหลักๆ​ก็ไม่มีอะไร​ก็เล่น​กับ

เด็ก ​ได้​ใช้ภาษา กล่อมเด็กนอน ช่วยทำ​ความสะอาดเล็กๆ​น้อย เรียกว่า​เป็นงาน​ที่ดีมาก

เงินดี งานไม่หนัก ​ได้​ใช้ภาษา เราถูกส่ง​ไปตามศูนย์ต่างๆ​ ​แต่ไม่เจอพนักงานคนไทยมา

ทำงานนี้เลย​ บางศูนย์ก็มี​แต่เรานี่แหละ​หัวดำอยู่​คนเดียว​ที่เหลือหัวทองหมด ​แต่ก็ภูมิใจ​ที่

ครั้งหนึ่ง​​ได้เข้า​ไปทำ​พร้อม​กับเด็ก Aussie แล้ว​การประเมินออกมาว่าเราดีกว่า วันนั้น​ยิ้ม

แก้มปริ อยู่​​กับเด็กๆ​อยากบอกว่ามี​ความสุขมากๆ​ พวก​เขาน่ารัก ยิ่งเห็นเด็กเอเชีย​กับ

เด็ก Aussie เล่นด้วยกันยิ่งมี​ความสุข มันเหมือน​กับว่าพวก​เขาไม่​ได้มี​ความรังเกียจใน

ด้าน​ความแตกต่างทางด้านเชื้อชาติ ​ซึ่งในอนาคตอีกหลายปีข้างหน้า​ความเท่าเทียมกันก็

คง​จะมีเพิ่มขึ้น​ ​ความแบ่งแยกก็คง​จะลดลง ​แต่ก็มีเด็กเอเชียบางคน​ที่ไม่​สามารถเข้ากลุ่ม

​ได้ ​เขาก็มัก​จะมาหาเรา ​ซึ่งเราก็​ต้องพยายามพา​เขา​ไปร่วมกลุ่มให้​ได้​เพื่อ​ที่​เขา​จะ​ได้ไม่

โดดเดี่ยว นึกแล้ว​ก็คิดถึงเด็กๆ​เหลือเกิน ขอ​ไปนอนฝันถึงเด็กๆ​​ที่น่ารักก่อนแล้ว​​จะมาโม้

ต่อเรื่อง​งานในตอนต่อ​ไป...​...​...​...​...​.