![]() |
![]() |
ตะกร้า![]() |
...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดกับตัวของผมอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรลองดู...
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสามปีที่ผ่านมามันเป็นเรื่องที่ไม่คาดฝันมาก่อนหากท่านใดได้อ่ายเรื่องนี้แล้วอาจเกิดความกลัวไม่กล้าขึ้นรถเมล์อีกเลยเพราะเหตุผลใดหากอ่านแล้วจะรู้เองแล้วก็อย่ารอช้าอยู่เลยเราเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อสามปีก่อนขณะที่ผมกำลังเดิกทางไปต่างจังหวัดวันนั้นผมเดินทางคนเดียวโดยการนั่งรถเมล์จังหวัดที่ผมจะเดินทางไปนั้นไกลมากตลอดทางรถเมล์ก็แวะปั๊มเป็นระยะๆ(คือรถเมล์ที่ผมไปนั้นเขาเหมาไปน่ะครับ)แล่นมาได้ไกลมากเป็นระยะเวลาหนึ่งไม่รู้ว่าผมเผลอหลับเวลาไหนผมไม่รู้ตัวและแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นมันน่ากลัวมากครับผมตื่นขึ้นมามองไปรอบตัว คุณพระช่วยไม่มีใครเลยครับผมนั่งอยู่คนเดียวในรถครับและสิ่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นอีกอย่างก็คือรถครับ....โอ้วววว.....พระเจ้าจอร์จมันยอดมากๆเลย เอ่อประทานโทษอย่างสูงครับหลุดๆอ่ะครับ ก็คือว่ารถครับมันเคลื่อนที่ได้เองทั่งที่ไม่มีคนขับไม่มีเสียงของเครื่องยนต์แต่รถก็ยังวิ่งอยู่ได้และแล้วทันใดนั้นเองผมก็ได้ยินเสียงของคนเหมือนว่ากำลังเหนื่อยมากมันมีเสียงอยู่รอบรถที่ผมนั่งเลยครับตอนแรกผมกลัวจนทำอะไรไม่ถูกพักหนึ่งผมจึงตั้งสติแล้วทันใดนั้นผมก็ชะโงกหน้าไปนอกหน้าต่างพระเจ้าช่วยมีเสียงตะโกนมาจากข้างรถด้วยความโมโหสุดขีด!ว่า "เฮ้ยมาช่วยกันเข็นสิวะนอนหลับอยู่ได้" จบบริบูรณ์ครับ
เมื่อวันที่ : 06 มิ.ย. 2548, 11.19 น.
ผู้อ่านที่รัก,
นิตยสารรายสะดวก และผู้เขียนยินดีรับฟังความคิดเห็นต่อข้อเขียนชิ้นนี้
เชิญคลิกแสดงความเห็นได้โดยอิสระ ขอขอบคุณและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ในการมีส่วนร่วมของท่านในครั้งนี้...